بكاء بودن در مصائب اهل بيت عليهم السلام‌

ميرزاى تبريزى بزرگ قدس سره و صداى گريه‌

فقيه مقدس، مرحوم ميرزا جواد تبريزى قدس سره افرادى كه با صدا و با احساسات بر اهل بيت عليهم السلام گريه مى‌كردند را بسيار دوست داشتند. اگر فردى مى‌آمد كه معروف بود كه اين آقا در مصائب اهل بيت عليهم السلام «بَكاء» است، بسيار خشنود مى‌شد و از او طلب مى‌كرد كه به او نزديك شود و ضمن لبخند مى‌فرمود: «التماس دعا داريم.» خود مرحوم ميرزا قدس سره در مجالس اهل بيت عليهم السلام مانند باران اشك مى‌ريخت و به خطبا سفارش مى‌كرد كه زياد روضه بخوانند. گاهى به خاطر شدت گريه چندين بار خود را در مجلس جابه‌جا مى‌كردند، تحمل ذكر مصيبت اهل بيت عليهم السلام برايشان سخت بود و نمى‌توانستند آرام بنشينند. مرحوم ميرزا قدس سره بارها و بارها در مواطن مختلف به ثواب گريه بر سيد الشهداء عليه السلام اشاره كرده و مى‌فرمودند: «انسان در طول زندگى همواره لغزش دارد و شيطان در كمين است و ممكن است اشتباه هم بكند، پس بايد از شر شيطان به درگاه اهل بيت عليهم السلام پناه ببرد و يكى از راه‌هاى نجات از شر شيطان، گريه در مصائب اهل بيت عليهم السلام و كمك خواستن از آنهاست. علاوه بر آن گريه بر مصائب سيد الشهدا عليه السلام و اهل بيت عليهم السلام ثواب فراوانى دارد كه بهترين ذخيره براى قبر و قيامت است». اگر ايشان مشاهده مى‌كردند كه كسى در مجلس روضه بى تفاوت نشسته است يا خود تذكر