توسّل و استجابت دعا

مرحوم ميرزا قدس سره، و توسّل نيمه شب و ارتباط روحانى‌

فاضل محترم حجّت الاسلام گلستانى مى‌گويد: عادت اين جانب بر اين بود كه صبح‌ها، به دليل نزديكى منزل ما با حرم مطهّر حضرت معصومه عليها السلام، به حرم مشرّف مى‌شدم و در نماز جماعت شركت مى‌كردم. معظم له نيز، همه روزه صبح‌ها چه زمستان و چه تابستان، پياده از منزلشان تشريف مى‌آوردند، ابتدا به حرم مطهّر حضرت معصومه عليها السلام جهت تهجّد و خواندن نافله‌ى شب و سپس به طرف مسجد امام حسن عسكرى عليه السلام مشرّف مى‌شدند و نماز صبح را در آنجا اقامه مى‌كردند. ايشان علاوه بر حرم مطهر، علاقه‌ى خاصّى به مسجد امام حسن عسكرى عليه السلام داشتند و در هواى سرد و گرم در آن مسجد حاضر مى‌شدند. توسل نيمه‌شب مرحوم ميرزا قدس سره عجيب بود. ايشان با اخلاص وارادت در آن نيمه شب با خداى خود سخن مى‌گفت و درد دل مى‌كرد و راز و نياز مى‌نمود.

يك روز در ايّام زمستان كه هوا بسيار سرد بود، از تهران به بنده تلفنى شد كه بايد به تهران بيايى. به اين فكر بودم كه براى مسافرت به تهران مبلغى را نياز دارم و با خدا زمزمه مى‌كردم و مى‌گفتم: خدايا! اگر تو بخواهى در اين وقت كه قبل از طلوع آفتاب است، به بنده مبلغى را برسانى، توانايى. در اين انديشه بودم كه رهسپار حرم مطهّر شدم. پس از اقامه‌ى نماز به خانه بر مى‌گشتم كه مرحوم ميرزا قدس سره را در جلوى‌