شيوه‌ى تدريس‌

ميرزاى تبريزى قدس سره و شيوه‌ى تدريس‌

اگر ايشان احساس مى‌كردند شاگردى مستعد است، برايش وقت مى‌گذاشتند و به اشكالاتش گوش فرا داده و پدرانه پاسخگو بودند و به بركت شيوه و عنايت استاد به شاگرد، امروز افتخار سكّان‌دارى حوزه به دست شاگردان آن فقيد راحل است.

مرحوم ميرزا قدس سره روش درسشان مجتهدپرور بود و هركس در درس ايشان حاضر مى‌شد، طى يك سال درس، مطالب فراوانى كسب مى‌كرد و موفق مى‌شد با دست پر، محفل درس را ترك كند. طريقه‌ى درس مرحوم ميرزا قدس سره به نحوى بود كه شاگرد را مجبور به تلاش مى‌كرد.

اهميّت به شاگرد از مميزات درس ايشان بود.

حجّت الاسلام والمسلمين شيخ حسين شوپايى مى‌گويد: از امتيازات فقيه مقدّس ميرزاى تبريزى قدس سره در جهت علمى، طريقه‌ى تدريس ايشان بود. بناى ايشان در درس اين بود كه به مطالب اصلى و اساسى بحث اهتمام داده شود؛ يعنى نكات مهم و كليدى بحث عنوان شده و تعميق لازم در آن صورت بگيرد و نكات فرعى و جانبى به فهم شاگرد و تلاش او سپرده شود. از اين رو مى‌توان درس‌هاى استاد در فقه و اصول را بين دو جهت تعميق و اختصار جمع كرد. از يك طرف از تفصيل و اطناب خالى بود و از طرف ديگر عميق بود؛ زيرا مطالب اصلى و كليدى را به شاگرد تلقين مى‌كرد و با تسلّطى كه ايشان در