انجام دهند؟ آيا حرف اطبا در تشخيص اين موضوع كه در سؤال گفته شد اعتبارى دارد؟

خوئى (قدس سرّه): بله مادر مى‌تواند جنين را ساقط كند و كلام پزشكان تا زمانى كه اشتباه آنان معلوم نگشته، اعتبار دارد و ديه را بايد كسى بدهد كه مباشر در اسقاط مى‌باشد.

تبريزى (قدس سرّه): مادر مى‌تواند با خوردن دارو جنين را كشته و اطبا و پزشكان آن را خارج سازند و در ثابت بودن ديه بر مادر اشكال است. آنچه كه گفته شد در موردى است كه روح در جنين دميده شده باشد، ولى قبل از ولوج و دميده شدن روح ديه به گردن كسى است كه بچه را اسقاط كرده و فرقى بين مادر و غير او نمى‌باشد.

سؤال (656) حكم اسقاط جنين در حالات ذكر شده، در سؤال را ذكر نمائيد؟

الف- در صورتى كه بقاء جنين در رحم مادر باعث خطر جانى براى مادر باشد، مثل موردى كه مادر مبتلا به مرض قلبى مى‌باشد.

ب- در صورتى كه با آزمايشات پزشكى معلوم شود، طفل در رحم ناقص الخلقه بوده و بعد از تولد باعث مشقت و زحمت براى پدر و مادر و ايجاد مزاحمت براى اجتماع مى‌شود؟

خوئى (قدس سرّه): الف- اگر بقاء حمل و جنين در رحم مادر باعث خطر بر حيات مادرش باشد، اسقاط جايز مى‌شود و مادر بايد ديه بدهد.

ب- اسقاط جنين در تمام صور ذكر شده، در اين سؤال جايز نمى‌باشد، والله العالم.

سؤال (657) چه زمانى روح در جنين دميده مى‌شود و از چه زمان، ديگر نمى‌توان جنين را سقط نمود؟