اسقاط جنين و ديه‌ى آن‌

سؤال (652) در چه مواردى سقط جنين جايز مى‌باشد؟

خوئى (قدس سرّه): در صورتى كه هنوز روح در فرزند دميده نشده و حمل جنين باعث ضرر باشد به شكلى كه مادر نتواند جنين را حمل نمايد، مى‌تواند آن را ساقط كند. ولى اگر بعد از ولوج و دميدن روح باشد، اگر بقاء جنين باعث مردن مادر شود، مى‌تواند آن را ساقط نمايد، ولى غير مادر حق اين عمل را بنابر احتياط ندارد و اگر بقاء جنين باعث هلاك و مرگ مادر نشود، حق اسقاط ندارد، والله العالم.

سؤال (653) آيا زن مى‌تواند جنين خود را بدون سبب و فقط به خاطر مشكل بودن تربيت او ساقط نمايد؟

بسمه تعالى: در فرض مذكور اسقاط جايز نمى‌باشد، والله العالم.

سؤال (654) در رساله‌ى منهاج الصالحين ج 2 مسئله‌ى 1379 فرموده ايد: اسقاط جنين و حمل هر چند به شكل نطفه باشد، جايز نمى‌باشد، معناى نطفه را بيان فرمائيد؟

خوئى (قدس سرّه): نطفه همان منى است و معناى حمل بودن يعنى به شكلى شود كه مبدأ پيدايش انسان باشد و اين حالت در زمانى است كه منى در ديواره رحم مستقر شده و شروع به رشد مى‌كند و بعد از مدتى علقه مى‌گردد، والله العالم.

سؤال (655) اگر باقى ماندن جنين در رحم زن حامل و باردار، باعث مرگ او شود و به عبارت ديگر زنده ماندن فرزند متوقف بر مرگ مادر و زنده ماندن مادر متوقف بر از بين رفتن جنين باشد. در اين فرض مادر مى‌تواند جنين را اسقاط نمايد. آيا اشخاص ديگرى غير از مادر مى‌توانند عمل اسقاط را