خوئى (قدس سرّه): در صورتى كه هنگام نايب گرفتن از انجام رمى ترس داشته و به خاطر آن نايب گرفته باشد، عملش مجزى و صحيح مى‌باشد، ولى اگر فكر كرده كه نايب گرفتن براى او مطلقاً جايز است. در اين مورد رمى را بايد تكرار كند، ولى اگر از روى تسامح و سهل انگارى بدون ترس و يا اعتقاد جواز نايب گرفته است به ذبح و تقصيرى كه انجام داده، نبايد اكتفا نمايد.

تبريزى (قدس سرّه): اگر در زمانى كه نايب گرفته، از انجام دادن رمى مى‌ترسيده و به خاطر ترس اقدام به گرفتن نايب نموده است. در اين صورت رمى شخص نايب كفايت مى‌كند و ذبح و تقصير او هم صحيح مى‌باشد. ولى اگر گمان مى‌كرده كه گرفتن نايب مطلقاً جايز مى‌باشد بايد فقط رمى را تكرار كند و نيازى به انجام دوباره ذبح و تقصير نمى‌باشد و اگر از روى تسامح و سهل انگارى و بدون هيچ ترس و نگرانى و بدون اعتقاد به جواز نايب گرفتن نايب گرفته، بايد همه‌ى اعمالش را به شكل مرتب اعاده كند و ظاهراً مراد مرحوم آقاى خوئى (قدس سرّه) هم همين است كه گفته شد.

سؤال (400) آيا نايب گرفتن در رمى جمرات براى زنان و پيرمردان و اشخاص مريض و جوانان دختر و پسر به جهت دورى از اختلاط با نامحرم جايز مى‌باشد؟

بسمه تعالى: در صورتى كه اشخاص ذكر شده (البته در غير دو مورد آخر) مى‌توانند رمى جمرات را در شب انجام دهند مانند رمى شب جمعه كه به جاى رمى روز جمعه انجام مى‌شود، بايد اين كار را انجام دهند، اما در دو مورد آخر، اختلاط اگر مستلزم حرام نباشد مانعى ندارد، ولى اگر نتوانستند به هيچ شكل رمى نمايند، مى‌توانند نايب بگيرند، والله العالم.