مى‌شوند.

امّا زنان جز با انجام عمره مفرده ديگرى بر او حلال نخواهند شد، ولى اگر در انجام حج مانع موجود باشد و شخص از اين جهت محصور گردد، حكم اين صورت مثل آن حكمى است كه در عمره مفرده گذشت، و فقط فرقى كه بين اين دو صورت وجود دارد اين است كه زنان در عمره مفرده جز با انجام عمره مفرده ديگرى براى محصور حلال نمى‌شوند، ولى در حج، با ذبح و حلق (تراشيدن موى سر) يا تقصير (كوتاه كردن موى سر) براى شخص محصور حلال مى‌شوند و حلال بودن زنها در صورت دوّم به انجام عمره مفرده وابسته نيست.

امّا شخصى كه فقط در انجام عمره تمتّع محصور است نه در انجام حج، بر چنين شخصى احكام محصور جارى نيست، بلكه وظيفه او در اين صورت از عمره تمتع به حج افراد تبديل مى‌شود همچنانكه اين مطلب در مصدود گذشت.

مسأله 562- اگر در انجام حج محصور گردد و قربانى خود را به منى بفرستد سپس مرض او بهبود يابد، در اين صورت چنانچه خود شخص اعتقاد دارد كه اگر سفر را به سوى مكه ادامه دهد وقوف در عرفات و مشعر الحرام يا يكى از آن دو وقوف را درك خواهد كرد، واجب است اين كار را انجام داده و به مردم در دو «موقف» مذكور يا در يكى از آنها ملحق شود، بنابراين اگر اين كار را انجام دهد، حج او به عنوان حج افراد صحيح است، ولى احوط آن است كه عمره مفرده را نيز بعد از آن انجام دهد.