(مسأله 857) اگر سهواً طمأنينه در قرائت، تسبيح، تشهد، ذكر ركوع يا ذكر سجود ترك شود اشكال ندارد ولى بنابراحتياط مستحب آنها را به نيت قربت مطلقه تدارك نمايد.

(مسأله 858) اگر بلند يا آهسته خواندن را فراموش كند و در اثناء نماز يادش بيايد، التفات نكندونماز را ادامه دهد، چه هنگام قرائت وتسبيح متوجه شود چه بعد از تمام شدن آن. حكم جهل مركب، ملحق به حكم فراموشى است، اما جهل بسيط در صورتى كه معذور باشد اشكالى ندارد.

(مسأله 859) واجبات نماز دو قسم‌اند:

1- واجب ركنى: مراد از واجب ركنى اين است كه با كم وزيادشدن آن مطلقاً نماز باطل مي‌شود (چه حكم را نداند چه فراموش كرده باشد) واجبات ركنى عبارتند: از ركوع، سجود، طهارت، وقت، قبله وتكبيرهً الاحرام، ولى اگر تكبيرهً الاحرام را از روى فراموشى يا ندانستن زياد كند نماز باطل نمى‌شود.

2- واجب غير ركنى: مقصود از واجب غير ركنى اين است كه با ترك آن نماز باطل نمى‌شود مگراينكه از روى عمد و با التفات به حكم شرعى، آن را ترك كند، مانند قرائت وتشهد وسلام.

قاعده كلى:

بعضى از واجبات بخود نماز مربوط هستند لذا مستقيماً از اجزاء نماز بشمار مى‌آيند، مانند ركوع، سجود، قرائت، تشهد، سلام وغير آن، اما اگر واجبى مربوط به جزء معينى از نماز باشد، ازواجبات همان جزء به حساب مى‌آيد، ماننذ ذكر در ركوع وسجود وقيام هنگام قرائت ونشستن درحال تشهد ومانند آن.

بنابراين اگر قسم اول فراموش شود دو حالت دارد:

اول: آن‌كه قابل تدارك باشد كه چند صورت دارد:

1- اگر قبل از سجده يادش بيايد كه ركوع نكرده، بايد بايستد وركوع كند ونماز را ادامه دهد و اگر قبل از ركوع يادش بيايد كه دو سجده يا سجده دومِ ركعتِ سابقه را انجام نداده است، بايد سجده كند و نمازش را ادامه دهد.

2- اگر قبل از ركوع متوجه شود كه تكبيرهً الاحرام را نگفته است، بايد برگردد و از تكبيرهً الاحرام به بعد نمازش را بخواند.