(مسأله 800) نماز جماعت، با داخل شدن در نماز از اولِ ايستادنِ امام براى ركعت تا آخر ركوع، درك مى‌شود. پس مأموم مى‌تواند قبل از قرائت يا دربين آن يا قبل از ركوع يا در حال ركوع اقتدا كندوآن ركعت را درك نمايد و اگر قبل از ركوع امام تكبير بگويد ولى به ركوع امام سهواً يا غفلتاً يا بخاطروجود مانعى مانند ازدحام جمعيت نرسد، آن ركعت را درك نموده بايد در بقيه افعال از امام متابعت كند. مأموم، ركوع را وقتى درك مى‌كند كه امام از ركوع سر برندارد، اگرچه ذكر را تمام كرده باشد ومأموم به مقدار ركوع خم شده باشد، البته اگر حد اقل خم شدن مأموم براى ركوع اول با بلندشدن امام وعدم خروج او از حد ركوع همزمان شود، يقين براى كفايت آن وجود ندارد، هر چند كه بعيد نيست كافى باشد.

(مسأله 801) اگر مأموم، به گمان اين‌كه به ركوع امام مى‌رسد، به ركوع رود ولى به ركوع امام نرسد، نمازِفرادى مأموم صحيح ولى جماعتش باطل است و اگر شك كند كه وقتى ركوع كرد امام در حال ركوع بود يا سرش را بر داشته بود، نمازش به عنوان جماعت صحيح است.

(مسأله 802) اگر احتمال دهد امام را در حال ركوع درك مى‌كند ظاهراً جايز است به ركوع برود، پس اگر ركوعِ امام را درك نمود جماعت و نمازش هر دو صحيح است وگرنه جماعتش باطل و نمازش به صورت فرادى صحيح خواهدبود.

(مسأله 803) اگر مأموم نيت نموده، تكبير بگويد وپيش از آن‌كه به ركوع برود، امام از ركوع سر بردارد، مى‌تواند فرادى بخواند و مى‌تواند به نافله عدول كند و بعد از تمام نمودن آن دوباره اقتدا نمايد.

چند مطلب:

اول: اگر موقعى برسد كه امام مشغول خواندن تشهد آخر نماز است، چنان‌چه بخواهد به ثواب جماعت برسد، بايد بعد از نيت و گفتن تكبيرهً الاحرام بنشيند وتشهد را به قصد قربت با امام بخواند وهرگاه امام سلام داد بايستد و بدون گفتن تكبيرهً الاحرام نمازش را به صورت فرادى تمام كند.

دوم: اگر موقعى برسد كه امام مشغول خواندن تشهدِ اول نماز است، مى‌تواند نيت نموده و تكبيرهً الاحرام را به قصد اقتدا بگويد ولى با امام ننشيند بلكه وقتى امام ايستاد، نمازش را با امام جماعت ادامه دهد.

سوم: اگر موقعى برسد كه امام در سجده آخر نماز است، در صورت كه بخواهد به ثواب‌