را در ركعت اول و «توحيد» را در ركعت دوم نماز صبح جمعه، وسوره «جمعه» را در ركعت اول و «منافقون» را در ركعت دوم نماز ظهرجمعه، وسوره «هل اتى» را در ركعت اول و «هل اتاك» را در ركعت دوم نماز صبح پنجشنبه ودوشنبه بخواند. نيز مستحب است در هر نمازى در ركعت اول «قدر» و در ركعت دوم «توحيد» بخواند و اگر از غير اين دو به آنها عدول كند به خاطر فضيلت اين دو سوره ثواب هر دو را به او خواهند داد.

(مسأله 633) ترك سوره توحيد در همه نمازهاى يوميه مكروه است نيز مكروه است آن رابا يك نفس بخواند وهمچنين مكروه است يك سوره را در دو ركعت بخواند مگر سوره توحيد كه مانعى ندارد.

(مسأله 634) جايز است در نماز آيه‌اى را تكرار وگريه كند. هم چنين جايز است سوره ناس وفلق را بخواند و اين دو سوره مباركه جزء قرآن است و جايز است در آيه: «إِيَّاكَ نَعْبُدُ وَ إِيَّاكَ نَسْتَعِينُ‌» با قصد خواندن قرآن، انشاء خطاب كند، همچنين انشاء حمد در آيه: «الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِينَ‌» يا انشاء مدح در آيه: «الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ‌» نمايد.

(مسأله 635) اگر در بين قرائت بخواهد جلو يا عقب برود، بايد ساكت شود وبعد از آرامش ادامه بدهد وحركت دست وانگشتان پاها مانعى ندارد.

(مسأله 636) احتياط مستحب آن است كه اگر هنگام قرائت در اثر باد و مانند آن طمأنينه نمازگزاراز بين برود، آنچه را در آن حالت خوانده بايد اعاده كند.

(مسأله 637) در نمازهايى كه بايد حمد وسوره بلند خوانده شود، لازم است تمام كلمات وحروف باصداى بلند قرائت شود.

(مسأله 638) بايد بين حروف كلمه‌ها بطور متعارف موالات حفظ شود تا كلمه بر آن صدق كند و اگر موالات سهواً از بين برود بايد آن كلمه را اعاده كند و اگر از بين رفتن موالات عمداً باشد وچنين قصدى را از اول نماز داشته باشد نمازش باطل است. اگر در بين نماز چنين قصدى را بكند بايد همان كلمه‌ها را اعاده كند نماز او صحيح خواهد بود و بايد موالات بين جار ومجرور وحرف تعريف ومدخول آن كه يك كلمه به حساب مى‌آيد بلكه بين مضاف ومضاف اليه ومبتدا وخبر وفعل وفاعل وشرط وجزا وصفت وموصوف ومجرور ومتعلقش كه داراى يك هيئت خاصى هستندحفظ شود و اگر از روى فراموشى موالات را در اين موارد ترك كند فقط آن كلمه باطل‌