مى‌شود. در اين صورت، فقط در قيمت خيار كه پيشاپيش پرداخته بود، ضرر مى‌كند و آن را از دست مى‌دهد.

چهارم‌- به موجب اين توافق، فروشنده حق ندارد در طول زمان خيار، در سهامى كه به همراه خيار فروخته شده، تصرف كند و لازم است فروشنده تا پايان زمان خيار يا تا زمانى كه مشترى از حق خود در طول مدت خيار استفاده مى‌كند، كالا و سهام را نگه دارد.

هدف از به كاربردن اين روش سرمايه‌گذارى، يعنى حق خيار يكى از دو عامل زير است:

الف) سرمايه‌گذارانى اين شيوه را به كار مى‌گيرند كه سرمايه‌شان كم است و براى خريد تعداد زيادى سهام يا كالا كفايت نمى‌كند. پس به جاى اين‌كه با پولى كمى كه در اختيار دارند، هزار سهم را به قيمت پنجاه دلار بخرند، حق خيار ده هزار سهم در يك زمان معين را به قيمتى مى‌خرند كه كم‌تر از 10 درصد از قيمت بازارى آن نيست و فقط قيمت خيار را مى‌پردازند. در اين صورت، اگر قيمت سهام و كالا بالا رفت، حق خيار خود را به كس ديگرى مى‌فروشند و بدين ترتيب، از تفاوت بين قيمت خريد و فروش بهره مى‌گيرند.

ب) سرمايه‌گذاران هر گاه پيش‌بينى كنند كه قيمت‌ها به ميزانى رشد مى‌كند كه سود خوبى نصيب آن‌ها مى‌شود، حق خيار را مى‌خرند. مثلًا اگر مشترى پيش‌بينى كند كه قيمت سهام در آينده نزديك تا 20 درصد افزايش پيدا مى‌كند، حق خيار سهام را براى مدت زمانى معيّن مى‌خرد. در اين هنگام، اگر قيمت‌هاى سهام و كالاها به همان نسبت در طول يك يا دو