29- اختيار معامله يا خريد و فروش با حق خيار از نظر اسلام‌

مقصود از آن، حق خريد يا فروش سهام يا كالا در يك زمان معين به قيمت توافقى بين مشترى و فروشنده به صورت سلف است. كسى كه اين حق را داشته باشد، بين دو چيز مخيّر است: (در زمان مشخص شده) اقدام به انجام معامله (سهام يا كالا) كند يا اقدام نكند.

اين توافق بين خريدار و فروشنده بر اساس امور زير صورت مى‌گيرد:

اول- فروشنده به مشترى خود، حق خريد چند سهم از سهام يا كالاى خود را به قيمت معيّن در زمان معيّنى مثلًا شش ماه مى‌دهد. بر روى اين قيمت قبلًا توافق صورت گرفته است و به آن قيمت توافقى مى‌گويند.

دوم- مشترى فقط قيمت حق خيار را مى‌پردازد، بدون اين‌كه قيمت سهام و كالا را پرداخت كند؛ زيرا هنوز اقدام به خريد نكرده است. سپس براى خريدن يا نخريدن آن در يك بازه زمانى تصميم مى‌گيرد. اين بازه زمانى همان زمان حق خيار است. قيمت حق خيار نبايد كم‌تر از 10 درصد قيمت بازارى سهام و كالا باشد.

سوم- اين حق براى مشترى محفوظ است كه فرآيند خريد سهام را با همان قيمت كه در بازار و در بازه زمانى حق خيار توافق كرده اند، خريدارى كند؛ چه قيمت كالا و سهام بعد از زمان خيار بالا برود و چه نرود. اگر مشترى كالا و سهام را در طول زمان خيار مطالبه كند، فروشنده بايد كالا و سهام را در همان بازه زمانى به مشترى بفروشد. اگر مشترى از حق خود تا آخر زمان خيار استفاده نكند، حق وى خود به خود ساقط