[1325] م- بايد عمره تمتع و حج تمتّع، هر دو در ماههاى حج واقع شود و ماههاى حج؛ شوال و ذى قعده و ذى‌حجه است. پس اگر كسى در شوال يا ذى‌قعده عمره تمتع بجا آورد و در موقع حج، حج تمتع بجا آورد صحيح است، و اگر قبل از شوال بخواهد عمره تمتع بجا آورد صحيح نيست، اگر چه بعض اعمال عمره قبل از شوال واقع شود و بقيه در شوال يا ساير ماههاى حج.

[1326] م- كسى كه به احرام عمره تمتع وارد مكّه، شد در صورتى كه حج او فوت شده قصد عمره مفرده كند و به همان احرامى كه بسته، عمره مفرده بجا آورد و از احرام خارج شود، و اگر حج بر او مستقر بوده يا سال ديگر شرايط استطاعت را دارا باشد بايد به حج برود.

[1327] م- شرايطى كه براى هدى است كه در حج تمتع بايد ذبح كند هيچيك در حيوانى كه براى كفاره تقصير بايد قربانى كند معتبر نيست پس مى‌تواند گوسفند خصى و معيوب را براى كفاره قربانى كند.

[1328] م- غير از هدى تمتع، از هدى‌هايى كه براى كفاره يا چيز ديگر بر انسان واجب مى‌شود، نمى‌تواند شخص كفاره دهنده از گوشت آنها بخورد و اما از قربانى استحبابى جايز است بخورد.

[1329] م- مصرف كفارات فقرا و مساكين هستند.

[1330] م- اگر در حرم چيزى پيدا كرد، برداشتن آن كراهت شديد دارد، بلكه احتياط در برنداشتن است.

[1331] م- اگر «لقطه» حرم را برداشت و از يك درهم كمتر باشد مى‌تواند قصد تملك آن را بكند و آن را مصرف كند و ضامن صاحبش نيست و چنانچه‌