[1185] م- اگر سهواً طواف نساء را قبل از سعى بجا آورد يا به واسطه ندانستن حكم مقدم بدارد، طواف و سعيش صحيح است و احتياط[1] در اعاده طواف است.

[1186] م- اگر طواف نساء را سهواً بجا نياورد تا برگشت از حج، پس اگر مى‌تواند بايد خودش برگردد و بجا بياورد و اگر نمى‌تواند يا مشقت دارد نايب بگيرد و پس از بجا آوردن، زن به او حلال مى‌شود.

[1187] م- اگر كسى طواف واجب را- چه طواف عمره و چه طواف حج و چه طواف نساء- فراموش كرد و برگشت و با زن نزديكى كرد، بايد يك هدى در مكّه قربانى كند[2] و احتياط آن است كه شتر باشد و اگر مى‌تواند، خودش برود و طواف و نماز آن را بجا آورد. و احتياطاً در غير طواف نساء سعى را هم بجا آورد و اگر نمى‌تواند يا مشقت دارد نايب بگيرد. [1188] م- اگر كسى طواف را- چه طواف عمره يا طواف زيارت‌[3]- از روى جهل به مسأله بجا نياورد و برگشت به محلّ خود، بايد حج را اعاده كند و يك شتر قربانى كند.[4]

[1]- اين احتياط استحبابى است.

[2]- براى فراموشى طواف عمره در مكه و براى فراموشى طواف حج در منى‌ قربانى‌نمايد.

[3]- يعنى طواف حج.

[4]- اين حكم مخصوص به تارك طواف حج است و اما در ترك طواف عمره جهلًا حج باطل نمى‌شود و كفاره نيز ندارد به تفصيلى كه در مسأله( 532) و( 691) گذشت.