«بخش احكام اموات» ذكر خواهد شد.

هفتم- غسل واجب به سبب نذر يا عهد يا سوگند:

289- اگر كسى براى رفع گرفتارى يا براى ترك خوى ناپسندى نذر يا عهد كند و يا سوگند بخورد كه غسلى را انجام دهد، انجام آن غسل بر او واجب مى‌شود، و بايد به نذر يا عهد و يا سوگند خود عمل نمايد.

ششم- غسلهاى مستحبّ:

290- غسلهاى مستحبى به اعتبار تقيّد به زمان و مكان و فعل به سه دسته تقسيم مى‌شوند: 1- غسلهاى زمانيّه، 2- غسلهاى مكانيّه، 3- غسلهاى فعليّه، كه به تفصيل در جلد اوّل فقرات فقهيّه، از صفحه 215 تا صفحه 219 بيان شده‌است.

هفتم- تيمّم:

291- در تيمّم شخص تيمّم كننده بايد با اختيار كف دو دست خود را همزمان به چيزى كه تيمّم بر آن صحيح است بزند، و با آنها تمام پيشانى و دو طرف آن را از جايى كه موى سر روييده است تا ابروها و بالاى بينى- و احتياطاً خود ابروها را- مسح نمايد، و سپس با كف دست چپ پشت دست راست و با كف دست راست پشت دست چپ را از مچ تا سر انگشتان مسح كند؛ و چنانچه تيمّم بدل از غسل باشد مستحب است يكبار ديگر كف دستها را به زمين بزند، و تنها پشت دستها را- به گونه‌اى كه گفته شد- مسح نمايد؛ بلكه بهتر است در تيمّم بدل از وضوء نيز چنين كند.

292- مراد از پشت دست مقدارى است كه هنگام گذاشتن كف دست بر آن پوشيده مى‌شود، و به طور مستقيم مسح مى‌گردد، پس مسح ميان انگشتان لازم نيست.

مجوّزات تيمم (مواردى كه تيمم بر مكلف واجب است):

اول- با جستجو به قدر وضوء يا غسل آب پيدا نكند:

293- مكلفى كه براى وضوء يا غسل آب ندارد، اگر در آبادى باشد، بايد براى تهيه آن به قدرى جستجو كند كه از پيدا شدن آب نااميد شود؛ و اگر در بيابان باشد، چنانچه زمين آن بيابان پست‌