امر به معروف ونهى از منكر

پنج موضوع از موضوعات رئيسه اين بخش، از فقرات فقهيه جلد 4 ذكر مى‌شوند، كه عبارتند از: 1- تعريف و فضيلت امر به معروف ونهى از منكر، 2- شرائط تكليفى امر به معروف و نهى از منكر، 3- مراتب امر به معروف و نهى از منكر، 4- امورى كه شارع مقدّس راضى به تخلّف از آنها نيست، 5- احكام مربوط به امر به معروف و نهى از منكر.

اول- تعريف و فضيلت معروف و منكر:

معروف چيزى است كه به جهت مصلحتى كه در آن وجود دارد، خداوند متعال به انجام آن امر فرموده است، اعم از واجب و مستحب؛ و منكر چيزى است كه به جهت فسادى كه در آن وجود دارد، خداوند متعال از انجام آن نهى فرموده است، اعم از حرام و مكروه.

از حضرت امام محمد باقر عليه السلام نقل شده كه فرمودند: «... امر به معروف و نهى از منكر فريضه بزرگى است كه به وسيله آن فرائض ديگر بر پا مى‌شود، و كسانى كه آن را ترك مى‌كنند مشمول غضب خداوند مى‌گردند، و در اين صورت انسانهاى شايسته نيز در كنار افراد بدكار به هلاكت مى‌رسند ...، بدانيد اين فريضه راه انبياء، روش صالحان و تكليف بزرگى است كه به واسطه آن ديگر فرائض اجراء مى‌شود، راهها امن مى‌شود، كسب و تجارت حلال شده و رونق پيدا مى‌كند، و حقوق مردم تأمين و زمينها آباد مى‌گردد، دشمنان به عدل و انصاف وادار مى‌شوند، و كارها رو به راه مى‌گردد ....