همان روز از او قضاء شده باشد، لازم نيست در وسعت وقت نمازهاى قضاء را پيش از نماز اداء بخواند، اگرچه وقت داشته باشد و ترتيب بين نمازهاى قضاء را هم بداند؛ ولى احتياط مستحب آن است كه نمازهاى قضاء- مخصوصاً نماز قضاء همان روز- را پيش از نماز اداء بخواند؛ البته بهتر است بعد از خواندن قضاء نمازهاى سابق دوباره نماز قضائى را كه در آن روز پيش از نماز اداء خوانده است بجا آورد؛ و امّا اگر وقت نماز اداء تنگ باشد، بايد اول نماز اداء را بخواند.

369- تا انسان زنده است- اگرچه از خواندن قضاء نمازهاى خود عاجز باشد- ديگرى نمى‌تواند نمازهاى قضاء او را بجا آورد.

370- خواندن نماز قضاء به جماعت جائز است، چه نماز امام جماعت اداء باشد يا قضاء، و لازم نيست هر دو يك نماز را بخوانند، مثلًا اگر كسى قضاء نماز صبح را با نماز ظهر يا نماز عصر امام جماعت بخواند اشكال ندارد.

371- مستحب است بچه مميز را- يعنى بچه‌اى كه خوب و بد را مى‌فهمد- به نماز خواندن و عبادتهاى ديگر عادت دهند؛ بلكه مستحب است او را به قضاء نمازها هم وادار نمايند.

372- اگر از نمازهايى كه واجب است به ترتيب خوانده شوند بيش از يك نماز از كسى فوت شود، واجب است آنها را به ترتيب قضاء نمايد، مثلًا اگر نماز ظهر و عصر يك روز يا مغرب و عشاء يك شب از او فوت شود، واجب است نماز ظهر را قبل از عصر و مغرب را قبل از عشاء بخواند؛ ولى چنانچه از نمازهايى كه ترتيب بين آنها نيست بيش از دو نماز از او فوت شود، مثلًا نماز صبح و عصر و عشاء او فوت شود، در تقديم و تأخير هر كدام بر ديگرى مخيّر است، بنابر اين اگر نماز يك سال كامل از كسى فوت شود، هم مى‌تواند به ترتيب نماز صبح و ظهر و عصر و مغرب و عشاء را بخواند، و باز از صبح شروع كند تا پايان يك سال نماز، و هم مى‌تواند فقط يكى از نمازهاى پنجگانه را تا پايان يك سال تمام نمايد، بعد نماز ديگر را شروع كند، مثلًا نماز صبح يك سال كامل را بخواند، و پس از آن نماز ظهر يك سال را بجا آورد، و همينطور نماز عصر و مغرب و عشاء را نيز انجام دهد.

373- هرگاه از مكلّف نماز ظهر و عصر يك روز يا نماز مغرب و عشاء يك شب با