735- اگر پيش از هر نماز خون استحاضه كثيره قطع شود و دوباره بيايد، مستحاضه بايد براى هر نماز يك غسل بجا آورد.

736- زن مستحاضه بعد از آنكه خونش قطع شد، فقط براى نماز اوّلى كه مى‌خواند بايد كارهاى استحاضه را انجام دهد، و براى نمازهاى بعد لازم نيست.

737- اگر زن نداند استحاضه او از چه قسم است، بايد موقعى كه مى‌خواهد نماز بخواند مقدارى پنبه داخل عورت نمايد و كمى صبر كند، و سپس آن را بيرون آورد، و بعد از آنكه فهميد استحاضه او از كدام قسم است، كارهايى را كه براى آن قسم دستور داده شده است انجام دهد؛ ولى اگر بداند تا وقتى كه مى‌خواهد نماز بخواند استحاضه او تغيير نمى‌كند، پيش از داخل شدن وقت هم مى‌تواند خود را وارسى نمايد.

738- اگر مستحاضه نتواند خود را وارسى كند، بايد به آنچه مسلّماً وظيفه او است عمل كند، مثلًا اگر نمى‌داند استحاضه او قليله است يا متوسطه، بايد كارهاى استحاضه قليله را انجام دهد؛ و اگر نمى‌داند استحاضه او متوسطه است يا كثيره، بايد كارهاى استحاضه متوسطه را انجام دهد؛ ولى اگر بداند سابقاً استحاضه او از كدام قسم بوده است، بايد بر طبق حكم همان قسم رفتار نمايد.

739- اگر مستحاضه پيش از آنكه خود را وارسى كند مشغول نماز شود، چنانچه قصد قربت داشته و به وظيفه خود عمل كرده است- مثلًا استحاضه‌اش قليله بوده و به حكم آن عمل نموده است- نماز او صحيح مى‌باشد؛ و اگر قصد قربت نداشته يا عمل او مطابق وظيفه‌اش نبوده است- مثلًا استحاضه او متوسطه بوده و به وظيفه قليله عمل كرده‌است- نمازش باطل مى‌باشد.

740- اگر خون استحاضه در باطن باشد و بيرون نيايد، وضوء و غسل را باطل نمى‌كند؛ ولى اگر بيرون بيايد، هرچند كم باشد وضوء و غسل را باطل مى‌كند.

741- اگر مستحاضه بعد از نماز خود را وارسى نمايد و خون نبيند- اگرچه بداند بعداً خون مى‌آيد- با غسل يا وضوئى كه دارد مى‌تواند نماز بخواند.

742- اگر مستحاضه بداند از وقتى كه مشغول وضوء يا غسل شده است خونى از او