561- شخصى كه وضوء ندارد، نبايد بر اعضاء بدنش كلمات قرآن يا اسماء اللَّه يا اسماء معصومين (عليهم السلام) را بنويسد يا خال كوبى نمايد؛ و هرگاه در حال طهارت چنين كلمات يا اسمائى را بر بدن خود بنويسد، در زمانى كه محدث مى‌شود نبايد آنها را مسّ كند.

حرمت توهين به قرآن و اسماء متبركه:

مسائل مربوط به حرمت توهين به قرآن كريم و آيات شريفه و اسماء الله تعالى و اسماء معصومين (عليهم السلام) در صفحات 89 و 90 و نيز در غايت ششم از غايات وضوء تحرير يافته‌اند، و سزاوار است كه سائر مسائل مربوط به اين موضوعات نيز به مناسبت در ذيل بيان گردند:

562- نوارهايى كه آيات قرآن در آنها ضبط شده است، اگر در نجاست بيفتند يا مورد حريق قرار گيرند، چون در نظر عرف توهين محسوب مى‌شود، خارج كردن آنها از نجاست و آب كشيدن و حفظ آنها از سوختن لازم است.

563- دور ريختن روزنامه و هر ورقى كه مشتمل بر آيات قرآنى و اسماء جلاله و اسامى متبرّكه انبياء و معصومين (عليهم السلام) باشد، اگر به گونه‌اى باشد كه زير دست و پا بيفتند و باعث اهانت شود حرام است، و همچنين اگر كسى به عنوان فروش و يا غير فروش آنها را در اختيار كسانى قرار دهد كه مى‌داند نحوه استفاده آنها موجب توهين است اشكال دارد؛ و در صورت شك در نحوه استفاده آنها، فروختن اشكال ندارد، و تحقيق هم لازم نيست؛ و اگر كسى بداند كه بر روى روزنامه يا ورقى آيات و احاديث نوشته شده است، جائز نيست بر روى آنها بنشيند.

564- بر مكلف واجب نيست بچه و ديوانه را از مسّ خطّ قرآن جلوگيرى نمايد؛ مگر اينكه موجب بى احترامى به قرآن باشد.

565- قرآنى كه اوراق آن كهنه شده است و قابل استفاده نيست، يا بايد آن را در محّل پاكى دفن كنند، و يا آن را با چيز پاك سنگين يا مقدارى سنگ در كيسه و مانند آن بگذارند و در رودخانه يا دريا بيندازند كه زير آب از بين برود.