ملخص كلام درين فصل، كه اسلام نه تنها مانع زندگانى دنيا و ترقى علم و صنعت و اقامه تاسيسات نافعه براى مردم نيست كه مشوق آن هم است (حيات طيبه) در اين حيات استثمار ظالمانه و استعمار و حق‌تلفى و استضعاف ملت‌ها، جايى ندارد، حياتى است كه برادرى انسان‌ها و كرامت و عزت آنان محفوظ است.

دو دسته از مردم ادعا دارند كه دين و دنيا، جمع نيستند، آدمى يا بايد دين را اختيار كند يا دنيا را، دو هندوانه به يك دست گرفته نمى‌شود فاصله دين و دنيا همانند فاصله مشرق و مغرب است.

دسته اول بعضى از صاحب‌نظران متوسط يا مبتدى مسلمان مى‌باشند.

در جواب اينان مى‌گوييم كه دليل معتبر خود را ارايه دهيد و فتواى بيهود ندهيد و مردم مسلمان را به ناحق از اسلام دور نسازيد.

بلى اگر مراد شما از حيات، معناى اول آن باشد، حرف شما صحيح است، ولى ما درمعناى دوم آن (حيات طيبه) صحبت مى‌كنيم. رَبَّنا آتِنا فِي الدُّنْيا حَسَنَةً وَ فِي الْآخِرَةِ حَسَنَةً وَ قِنا عَذابَ النَّارِ.

در وافى از امام حسن مجتبى- بسند مرسل- نقل شده كه:

كن لدنياك كأنك تعيش أبدا. و كن لاخرتك كأنك تموت غدا.

براى دنياى خود چنان باش كه گويا هميشه زنده‌اى و براى آخرت چنان باشى كه گويا فردا مى‌ميرى. بسيار جمله زيبا و درخور توجه است.