4- اسلام و فطرت انسانى‌[1]:

انسان نه حيوان شهوانى كه فرويد و پيروان او مى‌گويند و نه حيوان باركش و اسير ماشينهاى توليد، كه ماركسزم مى‌پندارد و نه ميمون‌زاده كه داروين و پيروان او مى‌گويند و نه چند كيلو گوشت و پوست و استخوان و رگ و پى، كه عموم ماتريالست‌ها مى‌پندارند و نه اين‌كه جسم و غرايز او بى‌ارزش بوده و تنها وظيفه او تقويه روح او است و بس، كه تصوف و پاره‌اى از هندوايزم به آن پاى بندند، بلكه به طور قطعى انسان، موجود تك‌بعدى نيست و همه مسالك فوق و نظاير آنها خيالى و بى‌پايه است.

آن‌چه كه از اسلام و عقل، مسلم است انسان تركيبى از جسم و روح است كه داراى ابعاد متعدد مى‌باشد.

1- بعد شناخت و پرستش خداوند جهان و علاقه‌مندى به او. (بعد روحى)

2- بعد تحصيل علم و كمال و فضايل و دوستى با صاحبان آن‌ها.

(بعد روحى)

[1] - فطرت بخواص عمومى انسانها و غريزه بخواص عمومى حيوانات و طبيعت بخواص عمومى اشياى مادى گفته مى‌شود.