3- توحيد انسانها در پناه توحيد خالق‌

وحدت انسانها بهر مقدارى كه ميسر باشد و بهر عنوانى كه ممكن گردد مطلوب همه خردمندان و هوشمندان است‌[1]. زيرا هر اندازه عناوين اختلاف زا از ميان اجتماع انسانى حذف شود، بهمان نسبت درگيريها و كشمكش‌ها و ناراحتى‌ها كمتر و عدالت اجتماعى و آرامش روانى ظاهرتر مى‌گردد. ولى، مشكل آنست كه هر روز اوضاع را بدتر از قبل مى‌بينيم ملتها روزبه‌روز در اثر عوامل درونى و بيرونى به انشعابات بيشتر دچار مى‌شوند و دولتها در تكثرند. و تكثر و تعدد دولتها علامت بدبختى و دورى بيشتر انسانها است.

جهانى شدن و جهانى‌سازى كه در ظاهر يك پروسه بشمار مى‌آيد، در واقع يك پروژه استثمارى و استعمارى جديدى است كه قصد بلعيدن همه كشورها و ملتها را دارد.

نتيجه و حاصل اين جهانى‌سازى در ابعد نظامى، سياسى، فرهنگى و اقتصادى اگر در اثر رقابتهاى طراحان آن خنثى و متوقف و يا

[1] - حداقل در شرايط فعلى حكومت واحد جهانى شايد متعذر و يا دشوار باشد ولى تشكيل يك فدراسيون ناممكن نيست.