قانون پنجاه و سوم و پنجاه و چهارم زندگانى: پيروى از انتخاب نيكوتر و عدم قبول خبر غير ثابت‌

فَبَشِّرْ عِبادِ الَّذِينَ يَسْتَمِعُونَ الْقَوْلَ فَيَتَّبِعُونَ أَحْسَنَهُ‌

آدمى هر گونه سخن حق و باطل و دروغ و راست را مى شنود و نمى شود كه همه را رد كند و يا همه را بپذيرد كه ضعف عقلى و فكرى او را اثبات مى كند، لذا بايد به وسيله تعقل و تفكر نيكوترين شنيده هاى خود را انتخاب و پيروى نمايد. و گرنه حتما به بيراهه خواهد رفت.

لزوم اين پيروى در دوره جوانى كه از يك طرف از جهت تجربى خام بوده و از طرف ديگر هيجان غرايز و احساسات وجود دارد. به طور جدى سرنوشت ساز است. بسيارى از جوان ها در همين دوره چه در دانشگاه ها و چه در مدارس متوسطه و ثانويه توسط احزاب مزدور و وابسته ي ارتجاعى تمام عمر خود را مى بازند و همه چيز را از دست مى دهند و دختران بيشتر از پسران تاوان مخالفت اين قانون را پرداخته و مى پردازند. خلاصه اين قانون، حكم دو مورد را بيان مى كند:

1. هر چه را كه شنيدى (يا ديدى يا تصور كردى) اولا آن را بسنج اگر بد بود آن را در عمل نپذير و اگر خوب بود، بپذير.

2. بعد از سنجش شنيدنى ها (و مثل آن ها) آنچه را كه بهتر بود بپذير و آنچه كه بهتر نبود (هر چند خوب باشد) نپذير. قرآن قانون ديگرى را هم بيان مى كند كه با اين قانون مناسبت نزديكى دارد:" اى مومنان اگر فاسق و بدكارى براى شما خبرى را آورد، تبيين و تحقيق كنيد كه راست‌