1. حق خويشاوند و افراد بيچاره (مسكين) و راه مانده را ادا كن. و تبذير نكن (هر نوع تبذيرى باشد). تبذيركنندگان برادران شياطين مى باشند و شيطان به (نعمت هاى) پروردگارش كفران كننده بزرگى است. (اسراء/ 26 و 27)

2. در دادن مال حتى به مستحقين هم بايد اسراف و زياده روى نكند. (انعام/ 141)[1]

3. بخوريد و بياشاميد و اسراف نكنيد كه خداوند اسراف كنندگان را دوست ندارد. (اعراف/ 31)

4. فرمان مسرفين را اطاعت نكنيد. (شعراء/ 151)

5. مسرفين را نابوده كرده ايم. (انبياء/ 9)

6. ساختن عمارات بسيار مجلل.

7. وسايل نقليه گران قيمت.

8. ساختن بعضى از وسايل خانه از ماده طلا.

9. تحصيل الماس و ساير مواد قيمتى براى تزيين زنان.

اگر عدالت قبل از توليد و بعد از توليد در توزيع مراعات مى شد، افراط و تفريط در زندگانى انسان تا حدود زياد كنترل مى شد. اسراف در همه افعال و در هر چيز مورد نهى قرار گرفته است.

[1] 1- تشخيص اسراف به وسيله نظر عرف عقلاء و يا حال مصرف كننده صورت مى گيرد.