قانون بيست و دوم زندگانى: دور انديشى‌

از مجموع داستان حضرت يوسف (ع) در قرآن مى توان درسهاى خوبى گرفت كه آنها را ازقوانين زندگانى شمرد ويكى ازآنها، دورانديشى است.

دور انديشى كه در قرآن بيان شده است ذخيره علمى گندم براى هفت سال قحطى صورت گرفت كه ملت مصر را از قحطى و گرسنگى و مرگ نجات داد. دور انديشى نه تنها در مسايل اقتصادى كه در همه شئونات زندگى مفيد و ثمر بخش و گاهى لازم مى گردد. و ما بايد در زندگانى خود از اين قانون استفاده بيشترى نماييم.

امروز پلان هاى چند ساله ي دولتها از همين دور انديشى ناشى مى شود و قول مشهور است كه علاج واقعه قبل از وقوع بايد نمود.

توكل بر خداوند هيچ منافاتى با تهيه اسباب طبيعى ندارد. بطور كلى اسباب روحانى درعرض اسباب مادى قرار ندارد تا گفته شود اين يا آن را اختيار كنيم كه بسيارى از ماديها و محصلين متوسط دينى گمان مى كنند بلكه در طول همديگر و در راستاى همديگر اند و اين يك بحث فلسفى است كه جاى توضيح مناسب آن اين كتاب نيست. يعنى اسباب طبيعى از مراتب اسباب روحانى مى باشد و وجود علل مادى نيز آفريده خداوند است.

در اينجا حديثى وارده شده كه ترجمه آن به فارسى اين است: با توكل زانوى اشتر ببند. يعنى نه توكل بدون سبب سازى صد در صد راهگشا است! و نه اسباب مادى به تنهايى قابل اعتماد هستند، چون در عالم ماده تزاحم اسباب به اسباب قوى تر محقق است و گاهى نيز موانعى از تحقق‌