از شما (مسلمانان) دسته اى باشند كه دعوت به خير كنند و به معروف و كارهاى شايسته امر و از زشتيها نهى كنند.

شما بهترين جماعتى هستيد كه براى مردم بيرون آمده ايد. امر به معروف و نهى از منكر مى كنيد. (آل عمران/ 110)

امر به معرو ف و نهى از منكر مى نمايند و در امور خير سرعت مى كنند و اينان از جمله صالحان مى باشند. (آل عمران/ 114)

امر به معروف و نهى از منكر كه از آيه دوم فهميده مى شود واجب كفايى است كه مردم همديگر را به بجا آوردن نيكى ها و خوبيها امر و از بدى ها نهى كنند و هيچ تالى فاسدى ندارد. و براى سلامتى جامعه بسيار مفيد است كدام عاقل با آن مخالفت مى كند؟

در مباحث علمى به برهان عقلى و موعظه نيكو (خطابه) مردم را به سوى حق دعوت كنيم چه قدر خوب است در اين مباحث تعصب و مغالطه و دشمنى وجود ندارد و گفتگو به موادى صورت مى گيرد كه نيكوتر است.

امر به معروف و نهى از منكر در مواردى است كه موضوعا و حكما مشخص باشند و متخلف آن را عمدا بجا مى آورد و يا ترك مى كند و ارشاد، مربوط به بيان قوانينى است كه متخلف حكم آن را نميداند. و اين بحث تفاصيلى دارد كه در كتاب حدود الشريعه نگارنده ج 3 مذكور است.