7. وَ تَمَّتْ كَلِمَةُ رَبِّكَ صِدْقاً وَ عَدْلًا (انعام/ 115)

كلمه پروردگار تو از روى راستى و عدالت به كمال و تمام رسيد و تبديل كننده اى براى كلمات او وجود ندارد او شنوا و دانا است. بين دو گروه جنگجو مومنين اصلاح كنيد و اگر يك طرف بغاوت كرد با آن بجنگيد تا به امر خدا برگردد و به عدالت بين آنان اصلاح نماييد و قسط را تطبيق كنيد خداوند دادگران را محققا دوست دارد. (حجرات 9)

عدالت بر سه گونه است:

1. عدالت شرعى/ بجا آوردن واجبات و ترك محرمات دينى بخاطر خداوند تعالى.

2. عدالت اخلاقى/ مقاومت بر اوساط اوصاف نفسانى.

3. عدالت اجتماعى/ مراعات حقوق مختلف و متنوع مردم در اجتماع.

ظاهرا مراد اكثر آيات شريفه از عدالت، عدالت اجتماعى مى باشد، كه از اركان مهم قوانين و ضوابط زندگانى اجتماعى و تخلف از آن ناروا است.

استيفاى كلام در اين مورد محتاج به تاليف كتاب جداگانه مى باشد.

مشكل عمده صاحب نظران غير متدين در اين است كه عدالت بنحوى كه اشاره كرديم به اداى حقوق بر مى گردد و حق در بين همه عقلاى دنيا معناى واحدى ندارد، مثلا ارزش اضافى در اقتصاد ماركسزم باطل و ناحق است لكن در نظر ديگران حق است. ولى اصل عدالت اجتماعى را همه عقلاى جهان مى پذيرند و قرآن بر آن تاكيد دارد.