بعد از صاحب عزم بايد به شريعت صاحب عزم قبلى عمل كند، ايشان بدين ابراهيم عمل مى كرده! دو احتمال وجود دارد. (دقت كنيد.)

س 19: قرآن در ليلة القدر و در ماه رمضان نازل شده است. پس بعثت هم بايد در همين ماه (شب 23 رمضان) باشد، در حاليكه مشهور ميان علماى ما وقوع آن در 27 رجب مى باشد، دراين مورد روشنى بيندازيد.

ج: جمع بين آيات مباركه اى كه نزول قرآن را در ماه رمضان بيان داشته و احاديثى كه بعثت را در 27 رجب ميداند اين است كه بگوييم جبرئيل پنج آيه اول سوره علق را براى آن حضرت نازل كرد و او را از جانب خداوند مبعوث به رسالت نمود و ديگر قرآن نازل نشد تا شب قدر، كه آيات قرآن شروع به نزول نمود و تا نزديك وفات آن حضرت پايان يافت.

اين جواب در صورتى است كه براى قرآن يك نزول تدريجى باشد، فرض كنيم كه فرض اظهر همين است و تفصيل اين جواب در رساله تفسير سوره قدر اينجانب آمده است.

اگر دو نزول فرض كنيم كه نزول اول در رمضان، نزول دفعى باشد؛ چه در بيت المعمور كه روايت حفص بن غياث از امام صادق (ع) برآن دلالت دارد[1] و چه بر قلب آنحضرت (ص)؛ مشكلى بين بعثت در رجب كه به وسيله پنج آيه به نزول تدريجى تحقق يافته و بين نزول همه قرآن به نزول دفعى در بيت المعمور در شب قدر، باقى نمى ماند چه اين رمضان منزل فيه القرآن در سال مقدم بر سال رجبى كه مبعوث فيه داشته باشد، يا موخر. و دومى اظهر يا معين است و بعضى از روايات اهل سنت نيز مبعث را در 27 رجب مى داند.

[1] . اين روايت در كافى نقل شده و حفض بن غياث مجهول است.