قانون يكصد و چهل و پنجم و ششم زندگانى: تأسيس باب هدايت و باب شر

در يك حديث صحيح السند چنين آمده است:

من عَمِلَ (عَلّم) بابَ هدىً كان له اجر من عمل به ولا ينقص اولئك من اجورهم و من عمل (علّم خ) باب ضلال كان عليه وزر من عمل به، و لا ينقص اولئك من اوزارهم.[1]

هركس درِ هدايتى را بسازد (يا تعليم دهد) به او مزد عاملين به هدايت مى رسد و از مزدهاى آنان نقص و كم نمى شود هركس درِ گمراهى را بنا نهد (يا تعليم دهد) گناه عاملين آن گمراهى به او مى رسد بدون اينكه از گناهان عاملان كم شود. بنابراين هركس موسسات خيريه و مفيدى بسازد همان مقدار كه به خود عاملين مزد مى رسد به او نيز خواهد رسيد و كسانى كه اساس شر را بگذارند و مردم را گمراه سازند به موسس يا معلم آن به مقدار همه كسانى كه شر را مرتكب مى شوند عقاب مى رسد و از گناهان عمل كنندگان چيزى كم نمى شود.

اين حديث ممكن است موارد زير را شامل شود:

1. اعمار بناهاى خيريه و عام المنفعه و بناهاى گمراه كننده و ضرر رسان به مردم‌

2. اختراع مذاهب باطله و تقويت مذاهب حقه.

3. اكتشافات مفيده و مضره. و الله العالم.

[1] 2. وسايل الشيعه ج 11/ 438