منعم حقيقى، هر دو جهان اثر رحمت رحمانى و رحمت رحيمى تو مى باشد و مومنان را رحمت رحيمى عنايت فرمودى كه از هر دو جهان بهتر است.

خداوندا! تو را دوست دارم كه كمال مطلق و فوق كمالى و همه نعمتها از توست و از عقاب تو مى ترسم چون تخلفاتى دارم ولى خداوندا با بى نهايتى ذات و صفات ذاتى و رحمت بى پايان رحيمى‌ات، آيا من ناچيز را بر گناهانم كه در برابر كرمت بسيار، بسيار ناچيز است مؤاخذه مى فرمايى و مرا نمى بخشى در حاليكه گناهان؛ از تكبر و استكبار در برابر جبروت و عظمت لايتناهى تو نبوده بلكه منشأ آن ضعف نفسى بوده است‌

«ما هكذا الظن بك و لا المعروف من فضلك و لا مشبه لما عاملت به الموحّدين من برّك و احسانك. الهى ان ادخلتنى الجنة ففى ذلك سرور حبيبك و ان أدخلتنى النار ففى ذلك سرور عدوك و أنا و الله اعلم أن سرور حبيبك أحبّ اليك من سرور عدوك».

درود نامحدود تو بر روان مقدس انبياء و رسولان و اولى العزم و شهدا وصديقين و صلحاء و علماء كه عمر شريفشان را در راه ترويج دين و ارشاد بندگان تو صرف كرده اند. خصوصا بر خاتم النبيين و اشرف المرسلين و سيدالبشر (ص) كه تاريخ بشريت را به قرآن تو ورق زد و انسانيت را در عصر نوين (عصر ارتباطات و عصر علم و عصر فضا) داخل نمود و بر جانشينان او و بقيه آل او و بر ياران فداكار او و بر ما و همه مومنين شايسته.