شعر مولود تخيلات و پندار است و وحى از واقعيت هاى محض حكايت دارد.

3- شعر نمايان گر عواطف متغير و احساسات متحول شاعر كه اسير محيط خود است مى باشد و وحى از حقايق و واقعيت هاى ثابت خبر مى دهد.

4- شعر از اشتياق و هوس ها و آرزو ها به بالا پرواز مى كند، وحى قوانين زندگانى است كه از آسمان به زمين نازل مى شود تا انسان را به آسمان قرب برساند.

5- شعر خيال پرداز و هوس زا و سرگرم كننده است، وحى هدايت گر انسان در خط فطرت به سوى كمال نهايى اوست.

قانون نود و دوم زندگانى: استفاده از طيبات‌

بهره مند شدن از غذاها و ساير مواد پاكيزه و گوارا در دنيا كار عاقلانه اى است كه جمعى خود را از آن محروم كرده اند.

پاره اى از حرص بر مال و بخل از مصرف، و جمعى براى رياكارى و ادعاى زهد، خود را از آن ها بى بهره مى سازند در حاليكه اين طيبات براى استفاده بشر آفريده شده است. شما لطافت و پاكيزگى و اتقان صنع در انار و انگور و خرما و خربزه و انجير و گوشت ها و حبوبات را ببينيد كه از خلقت آن ها بالاترين لطف و مرحمت آفريننده را به انسان مشاهده مى كنيد