اجتماع اسلامى منطقه اى يا بين المللى برسيم. أَنَّ الْأَرْضَ يَرِثُها عِبادِيَ الصَّالِحُونَ‌ (انبياء/ 105)

در مورد عنوان اين قانون بايد ازين واقعيت انكار ناپذير غافل نمانيم و يا فريب فرو مايه گان خودخواه را نخوريم، كه همه افراد قومى از اقوام روى زمين و نژادى از نژادهاى روى زمين با كمال و خالى از نقص نيستند چنانكه همه آنان ناقص و بد كار و فاسد نيستند، هر قوم بدون استثناء افراد و خوب و شريف و افراد بد و شرير دارند، بنابراين هيچگاه در برابر عناوين قومها به قضاوت ننشينيم كه هم فاقد دليل عقلى است و هم فتنه انگيز و عداوت زا.

قضاوت در خوبى و بدى بايد روى افراد با قطع نظر از قوميت و شهروندى و زبان و نژاد صورت گيرد. و الله الهادى.

قانون هشتاد و هفتم زندگانى: تحصيل اعتماد بين مردم هر شهر و قريه‌

شكى نيست كه اعتماد همانند سِرِش (چسپ مايع) افراد جامعه را به هم وصل مى كند و اجتماع را مستحكم و متصل به هم نگه مى دارد و يك نوع ولدنگ كارى (جوش كارى) بين آنان به وجود مى آيد و مشكلات عديده اى از زندگانى برطرف مى گردد.

ولى بى اعتمادى افراد و اعضاى جامعه به همديگر روابط آنان را ضعيف و معاملات آن ها را دچار سختى و دشوارى مى گرداند و اين موضوع محتاج به استدلال نبوده و روشن است.