به نماز شب تشويق كند و خود به جاى آن به تحصيل علم بپردازد و يا به جواب سؤال شرعى مردم مشغول شود.

قانون هفتاد و هفتم زندگانى: ارتكاب بدى هاى جزئى به بد كاريهاى بزرگ مى انجامد

اگر به جوانى ابتدا گفته شود دزدى كن، به ناموس مردم به زور تجاوز كن، شراب بخور، كسى را زخمى كن، آدم كشى نما، نمى پذيرد و وحشت مى كند ولى وقتى به كارهاى بد كوچك مشغول شد و انس گرفت آهسته آهسته وجدانش تاريك مى شود، بدى ها در نفس او ملكه مى شود و تدريجا به بدى هاى متوسط مبتلا مى شود و سپس به مرور زمان از جنايت كاران بزرگ مى گردد. بنابراين اگر كسى نمى خواهد از جنايت كاران بزرگ شود از اول بايد از تخلفات جزئى دورى كند. قرآن مى فرمايد: ثُمَّ كانَ عاقِبَةَ الَّذِينَ أَساؤُا السُّواى‌ أَنْ كَذَّبُوا بِآياتِ اللَّهِ وَ كانُوا بِها يَسْتَهْزِؤُنَ‌ (روم/ 10) پايان كار كسانى كه كارهاى بدى مى كردند، بدى شد كه نشانه هاى خداوند را تكذيب و آنها را استهزاء و مسخره مى نمايند.

بر يهوديها ذلت و بيچاره گى زده شد و مبتلا به غضب پروردگار گرديدند و علت آن كفر آنان به آيات خدا و كشتن بدون حق انبياء (ع) بود و علت (اين جنايات وحشتناك/ كفر به آيات و كشتن انبياء) اين بود كه (ابتدا) نافرمانى و تجاوز مى كردند. (بقره/ 61)