4- انجام اعمالى كه حسب عادت يا ذاتاً حاوى ضرر باشد، مانند هبه.
2) ولى قهرى مىتواند اعمال مندرج فقره (1) اين ماده را با اثبات عدم ضرر انجام دهد.
3) ولى نمىتواند از طرف مولى عليه شخص را قصاص يا عفو كند، مگر اين كه براى مولى عليه مصلحت داشته باشد.
4) هرگاه ولى، با اشتباه در تميز مصلحت مولى عليه، معاملهاى به زبان او بدون تقصير انجام دهد، ضامن نيست.
وظايف ولى
ماده پنجاه و هفتم:
1) ولى مكلف است از اموال عليه و اموال مربوط او مراقبت و نگهدارى نموده و از اين كه او مرتكب محرمات شرعى شود جلوگيرى نمايد.
2) ولى با رعايت وضعيت مالى مولى عليه در موارد ذيل از او مراقبت و نگهدارى مىنمايد. مشروط به اين كه حضانت او به عهده شخصى ديگرى نباشد:
1- نگهدارى و رعايت پاكيزگى مولى عليه.
2- نگهدارى مولى عليه از خطرات احتمالى عليه جسم و حيات او.
3- مراقبت مولى عليه از زبان رساندن به غير.
4- مداواى مولى عليه.
5- فراهم نمودن زمينه تعليم و تربيه مولى عليه.
6- فراهم نمودن زمينه آموزش شغل و حرفه مفيد براى مولى عليه.
3) در صورتى كه طبيب، ازدواج مولى عليه را لازم بداند، ولى با اجازه محكمه مىتواند با رعايت توان مالى مولى عليه، زمينه ازدواج او را فراهم نمايد.
رعايت وظايف امين توسط ولى
ماده پنجاه و هشتم:
ولى در اداره اموالى مولى عليه مكلف است موارد مندرج ماده سيزدهم اين قانون را رعايت نمايد.
اذن اشتغال كار به مولى عليه
ماده پنجاه و نهم:
ولى مىتواند اجازه اشتغال كار را به مولى عليه بدهد، در اين صورت اجازه مذكور شامل لوازم آن نيز مىگردد.
مسؤوليت ولى
ماده شصتم: