10) وقف مجهول المصرف بر مصرف متعارف موقوفات حتى الامكان در موارد مشابه به نظر واقف يا مطابق به نظر مرجع تقليد اهل تشيع مصرف مى‌گردد.

11) عوايد زايد بر مصرف متعارف موقوفات، حتى الامكان در موارد مشابه، به ظنر واقف يا مطابق به نظر مرجع تقليد اهل تشيع مصرف مى‌گردد.

وظايف متولى وقف‌

ماده دو صد و بيست و هفتم:

وظايف متولى وقف عبارتند از:

1- ثبت موقوفه در مراكز ثبت دولتى از اسرع وقف.

2- حفظ و تسهيل انتفاع از موقوفه.

3- پرداخت ماليات و ساير عوارض دولتى و حق النظاره در صورت استحقاق.

4- اقامه دعوى عليه اشخاصى كه تصرف غير قانونى يا استفاده سوء از وف نموده‌اند.

5- نگهدارى عين موقوفه از ضياع، فرسودگى، خرابى، ترميم و تحكيم آن در موقع لازم.

6- مصرف منافع وقف طبق وقفنامه.

حق التوليه و حق النظاره‌

ماده دو صد و بيست و هشتم:

1) حق التوليه و حق النظاره و ساير مصارف لازمه وقف از اصل عايدات وقف مقدم بر حق موقوف عليهم مى‌باشد، مگر اين كه واقف طورى ديگرى پيش‌بينى كرده باشد، ولى هرگاه موقوفه در معرض خرابى باشد كه براى نسل‌هاى آينده باقى نخواهد ماند، در اين صورت اصلاح آن واجب مى‌باشد، هرچند نسل حاضر از منافع آن محروم گردد.

2) هرگاه موقوفه به علت خرابى يا ساير اسباب فاقد منافع براى جهت وقف شود، متولى مى‌تواند آن را اجاره داده و اجرت را بر جهت مقصود مصرف كند. ولى اگر اجازه ممكن نباشد، مى‌تواند بعضى از موقوفه را بفروشد و صرف بر حصه باقيمانده كند تا قابل انتفاع گردد، در غير آن مى‌تواند آن را به عين ديگرى كه انتفاع به آن ممكن باشد، تبديل نمايد. ولى هر گاه ممكن نباشد، مى‌تواند آن را بفروشد و ثمن آن را بر جهت موقوف مقصود موقوف عليها صرف نمايد.

3) حق التوليه و حق انتظاره، مطابق اندازه تعيين شده در وقف نامه مى‌باشد و در صورت عدم تعيين، متولى، مستحق اجرت المثل عمل خود مى‌باشد.

عزل ناظر و متولى‌

ماده دو صد و بيست و نهم:

1) ناظر و متولى در مورد ذيل عزل مى‌شوند:

1- فقدان وصف كه در هر يك شرط شده باشد.