اهداف سياسى خود از هيچ جنايت و فسادى دريغ نمى‌ورزند و حتى هزاران انسان بى گناه را مى‌كشند و بالأخره در رسيدن بهدف از دروغ و توهين و ظلم و تخريب و غارت و تجاوز و خونريزى هيچ هراسى ندارند.

در جريان انقلاب اسلامى كشور خويش برخى از گروه‌ها را مى‌بينيم كه با وجود مسلمان بودن اعضاى آنها از هيچ جنايتى خوددارى نكرده‌اند و حتى تمام امكانات خود را قولا و عملا در راه متهم كردن ديگران و توهين مخلصين و كشتار مؤمنين به مصرف رسانيده‌اند بدون اينكه به دشمن اصلى توجه اساسى نموده باشند. و يا به اصلى از اصول اخلاقى و يا بوظايف شرعى پايبندى نشان داده باشند. استولي عليهم الشيطان فانسيهم ذكر الله‌ بهر حال شايد در دنيا هوشمندى يابيده نشود كه هر وسيله‌اى را براى هر هدفى مباح و جايز بداند چنانچه هيچ عاقلى نگفته است كه هيچ هدفى مبرر هيچ وسيله‌اى نيست! زيرا هر هدفى بر اساس قانون عليت بر وسيله‌اى توقف دارد. و لزوم تحصيل هدف، ارتكاب وسيله را نيز لازم مى‌سازد. بعبارت ديگر هدف و وسيله گاهى هر دو نيكو و يا حداقل خالى از مفسده هستند و گاهى هر دو داراى مفسده و ضررند كه هر دو فرض از محل بحث خارج اند زيرا انجام فرض اول و لزوم ترك دوم روشن است.

اگر هدف مضر باشد و وسيله بى ضرر باز هم بخاطر ضرر هدف ارتكاب وسيله مضر مى‌شود. مورد بحث فرضى است كه هدف داراى مصلحت و وسيله داراى مفسده باشد و يا بالعكس‌