روايتى از او نقل مى‌كند كه خلاصه اش اين است كه روزى در محضر درس خود گفت: نور قوى مى‌تواند اجسام سنگين را به حركت در آورد و نورى كه در طور سينا بر موسى آشكار گرديد از نور هايى بود كه اگر مشيت خداوند تعلق مى گرفت، كوه را به حركت در مى آورد.

ممكن است فكر كنيم بر طبق اين روايت جعفر صادق اساس تئورى «ليزر»[1] را پيشگويى كرده است.

به عقيده ما آنچه جعفر صادق راجع به حركت و سرعت نور و اينكه نور از اشياء به چشم ما مى تابد گفت، اهميتش زياتر از تئورى ليزر به طور ساده است.

چون اين تئورى را قبل از جعفر صادق گفته بودند، ولى وى آنچه راجع به سرعت و حركت و تمركز نور و اينكه نور از اشياء به چشم ما مى تابد گفت، مخصوص اوست.

از ازمنه قديم در بين اقوام مختلف اين عقيده وجود داشت كه نور مى‌تواند اجسام را به حركت در آورد.

در مصر قديم اين عقيده وجود داشت كه نور مى‌تواند از همه چيز بگذرد و اجسام را هم به حركت در آورد و حتى كوه مانع از عبور نور نيست.

به عقيده آنها انوار معمولى نمى‌تواند از كوه بگذرد و آن را به حركت در آورد، اما اگر نور قوى به وجود بيايد مى‌تواند از وسط كوه بگذرد يا آن را به‌

[1] - اين كلمه را بعضى با لهجه انگليسى« ليزر» و برخى با لهجه فرانسوى« لازر» مى خوانند كه به نظر مترجم( كتاب مغز متفكر جهان شيعه) لهجه انگليسى آن ارجح است؛ چون انگليسى زبان ها آن را كشف كرده اند و حروف اوليه چند كلمه انگليسى است و ترجمه آن كلمات چنين است:« توسعه نور با تقويت پخش متواتر اشعه» و براى كسانى كه احتياج به متن انگليسى آن داشته باشد آن را به فارسى ذكر مى كنيم چون چاب حروف لاتينى در متن فارسى مشكل است« لايت- امپلى- فيكيشن- باى- استى مولتد- اميشين- اوف- راديشن».( مترجم كتاب مغز متفكر جهان شيعه).