نظر استعداد، از نظرسليقه، از نظر اقتصاد و ساير جهات، باهم اختلاف دارند و همين اختلافات باعث ترقى و پيشرفت بشريت مى‌شود. اگر شما در دكان بزّاز يا رخت فروشى چند ساعت بنشينيد، مى‌بينيد كه هر نفر يك رنگ پارچه را انتخاب مى‌كند، سليقه‌ها مختلف است، حتى در يك دهكده صد نفرى هم تمام مردم به يك رنگ خاص علاقه ندارند؛ بلكه هركدام به يك رنگ علاقه دارند. تنوّع در زندگانى بشر لازم است، بدون تنوع بقاى نظام اجتماعى به‌خطر مواجه مى‌شود، رشد و ترقى نظام اجتماعى به تنوع طلبى انسان‌ها مربوط مى‌شود؛ اگر تنوع طلبى نباشد دنياى مردم ترقى نمى‌كند.

يك‌وقتى در دوران جهاد، به مشهد بودم، خانمى با شوهرش دعوا كرده بود، [شوهرش پيش من شكايت كرد وگفت: خانمش با او دعوا مى‌كند] من به خانم او گفتم: همشيره چرا دعوا مى‌كنيد؟ دعوا خوب نيست، زندگى برشما سخت مى‌گذرد، خوب است كه زياد بر خود سخت نگيريد و كمى با گذشت و حوصله‌مندى زندگانى خود را ادامه دهيد، اين خانم ساكت شد و چيزى نگفت! و شكايتى از شوهر خود نكرد كه حتماً شاكى بود. بعد از لحظه‌اى گفت: حاج آقا! جنگ تنوعى در زندگى است، نمى‌شود انسان هميشه خوش باشد، در خانه يك‌وقت دعوا مى‌شود، ناراحتى مى‌شود، يك‌وقتى ديگر خوش‌حالى و محبت است، زندگى با همين فراز و نشيب‌ها تنوع پيدا مى‌كند. خيلى از حرف‌هاى اين خانم‌