مُوسى‌ لِقَوْمِهِ»[1] «وَ إِذْ قالَ مُوسى‌ لِقَوْمِهِ يا قَوْمِ لِمَ تُؤْذُونَنِي وَ قَدْ تَعْلَمُونَ أَنِّي رَسُولُ اللَّهِ إِلَيْكُمْ»[2] حضرت موسى عليه السلام خود نيز اسرائيلى بود و مقام پيغمبرى آن‌حضرت نيز بر بنى اسرائيل بوده است، بنى اسرائيل يعنى فرزندان حضرت يعقوب عليه السلام موسى نيز از ذريه آن‌حضرت عليه السلام بود كه بر قوم خود مبعوث گرديد.

حضرت عيسى عليه السلام اسرائيلى نبود؛ ولى مأموريتش محدود به بنى اسرائيل بود. «وَ إِذْ قالَ عِيسَى ابْنُ مَرْيَمَ يا بَنِي إِسْرائِيلَ إِنِّي رَسُولُ اللَّهِ إِلَيْكُمْ»[3] بعثت حضرت عيسى عليه السلام مخصوص بنى اسرائيل بوده است.

پيغمبران گذشته در انجام وظايف خود تقريباً مثل علماى امروزى بوده‌اند؛ اگر اكنون نيز وسايل ارتباطى وجود نداشته باشد، علماء چه‌كار مى‌توانند؟ ممكن است كسى بگويد: براى پيغمبران معجزه مى‌شد، جواب اين است كه معجزه فقط گاه‌گاهى صورت مى‌گرفت. همه چيز به معجزه انجام نمى‌شد. پيغمبراكرم صلى الله عليه وآله وسلم سيزده سال در مكه بود، ده‌سال ديگر در مدينه بود، بعد از فوت پيغمبراكرم صلى الله عليه وآله وسلم در دوران خلافت أمير المؤمنين على بن ابى‌طالب عليه السلام ابن عباس را در بصره فرستاد تا به امور مردم‌

[1] - اعراف/ آيه 128

[2] - صف/ آيه 5

[3] - صف/ آيه 6