و تجديد حيات مذهبى، به عنوان وسيله‌اى براى پر كردن آن خلأ شروع به رشد نمود.

تجمع نظرات هانتينگتون و فوكوياما، اين ديدگاه را ايجاد مى‌كند كه تحولات جمعيتى اديان، طى 50 سال آينده، پديده قابل توجهى است.

به نظر مى‌رسد كه از سه تعريف عملياتى فوق، تعريف شماره سه (كشورهاى با اكثريت مسلمان) معيار منطقى‌ترى براى مقايسه‌هاى ميان اديان است. مى‌توان با فرض ثبات سهم اكثريت در 50 سال آينده، تحولات جمعيتى كشورهاى جهان بر اساس دين اكثريت را، در جدول شماره 5 بررسى نمود.