زيرا از انظر اسلام هيچ تفاوت قانونى ميان وكيلان مردم در شورى و خود مردم و مامورين دولتى و غيرهم وجود ندارد، هيچ‌كس بدون جرم بايد مؤاخذه و جريمه نشود و هيچكس از نتيجه و اثر جرم و تخلف خود مصون نباشد حتى شخص اول مملكت. و اگر در حكومتى عدالت عمومى و تساوى در برابر قانون وجود نداشته باشد و مسئولين با مردم از صداقت برخوردار نباشد، نميشود كه باين حكومت اسلامى گفت.

مشورت در سنت:

روايات زيادى درباره مشورت وارد شده است و شخص پيامبر اكرم (ص) در مواردى با اصحابش به مشوره پرداخته است. ما در اين‌جا بطور نمونه به بعضى از روايات اشاره مى‌كنيم:

1- عن رسول الله (ص) هنگاميكه اميران شما خوبان و ثروتمندان شما با سخاوت و كارهاى شما بين شما شورائى باشد روى زمين بهتر از زير زمين است (زندگى بهتر از مردن است) (سنن ترمذى كتاب الفتن).

2- و عنه (ص):

لا مظاهرة اوثق من المشاورة

(وسايل ج 8). هيچ پشتيبانى از مشاوره محكمتر نيست.

3- و عنه (ص):

حين سئل عن الحزم؟ فقال: مشاورة ذوى الرأى و اتباعهم.

4- و عنه (ص):

ما ندم من استثار.

5-

ما يستغنى رجل عن مشورة.

مشوره صاحب‌نظران و پيروى آن از حزم است و كسيكه مشوره كند پشيمان نخواهد شد و هيچ مردى از مشوره بى‌نياز نيست.