توسط دشمنان و خوف اسارت اهل بيت او، روحيه او را خرد كرده و عزم او را در هم شكسته است.

من در همين فكر بودم كه حسين از خيمه بيرون آمد و چشمم به جمال او افتاد و همه تصورات من باطل شد.

ديدم كه حسين مانند دامادى كه به حجله عروس خود مى‌رود با كمال وقار و آرامش و سكينه به سوى ميدان روان شد و به كشتن لشكريان پرداخت.

ولى شكى نيست كه رقم 1950، مبالغه و خلاف واقع است آخر دشمنان مسلح، مانند علف نبوده كه بدون مقاومت، گردن زده شوند.

حتى اگر به فرض بعيد بگوييم هر دشمن را در يك دقيقه كشته باشد، يك هزار و نهصد و پنجاه دقيقه كه بيشتر از سى و سه ساعت مى‌شود، وقت لازم دارد در صورتى كه روز عاشورا حتى اگر در روزهاى طولانى تابستان واقع شده باشد از 16 ساعت بيشتر نيست. و مبارزه امام حسين (ع) بعد از ظهر عاشورا آغاز و انجام يافته است كه به احتمال عقلايى از دو ساعت بيشتر طول نكشيده است. مى‌بينيد كه دو ساعت كجا و 33 ساعت كجا؟

حتى اگر فرض شود كه قبل از ظهر نيز گهگاهى جنگيده است كسى ثابت نمى‌تواند كه آن فترات به يك يا دو ساعت برسد.

و اين موضوع را نيز بايد مسلم بدانيم كه مبارزه امام به نحو معجزه نبوده و گرنه لشكريان در يك دقيقه همه مى‌مردند. و به امام و