قَلِيلَةٍ غَلَبَتْ فِئَةً كَثِيرَةً بِإِذْنِ اللَّهِ وَ اللَّهُ مَعَ الصَّابِرِينَ»[1] چه بسا گروه اندكى با اسلحه كم، برگروه‌هاى بزرگى كه اسلحه زياد هم داشتند، به اذن خدا غالب گرديدند. با توجه به آيه مباركه قرآن، در ميدان جنگ، اسلحه به تنهايى كافى نيست؛ زيرا تمام مسائل تشكيلاتى، نظامى، تسليحاتى، سياسى، اقتصادى و ساير مربوطات آن‌ها، همه از روبناى مبارزه است، ما بايد متوجه زير. بناى مبارزه خود باشيم؛ اگر زير. بناى كار مبارزه. ما درست شود، هم مبارزه ما تداوم پيدا مى‌كند، هم انقلاب ما از مسير اصلى خود خارج نمى‌شود و هم پيروزى ما بر متجاوزين قطعى مى‌شود. ما مسلمان هستيم و مسلمان به قرآن اعتقاد دارد، قرآن مجيد م‌مى‌فرمايد: «لَنَهْدِيَنَّهُمْ سُبُلَنا» ما آنان را به راه خود هدايت مى‌كنيم. حالا سؤال اين است كه زيربناى مبارزاتى ما چيست؟ و زيربناى پيروزى ما چيست؟ يا به‌صورت وسيع‌تر، زيربناى تكامل زندگانى‌ما چسيت؟ ما بايد تمام اين‌ها را بدانيم تا راه حل آن‌ها را بيابيم‌

به نظر من، زيربناى مبارزاتى و پيروزى انقلاب اسلامى‌ما، با زيربناى تكامل زندگانى‌ما، تفاوت چندانى ندارد، ما يك زندگى داريم و يك زندگانى، محصلين محترم دانشگاه‌ها در اين‌جا حضور دارند و آنان اين موضوع را خوب مى‌دانند. زندگى يعنى حيات داشتن، حقيقت حيات تاكنون از نظر ساينس و فلسفه درك نشده است؛ ولى آثار زندگى مربوط به جنبه فيزيكى مى‌شود، آثار زندگى يعنى نفس كشيدن، جريان خون، خوردن و آشاميدن، توليد مثل و ... تمام اين‌ها از آثار زندگى است. در زندگى فرق بين انسان و حيوان وجود ندارد و از نظر" فيزيولوژى" نيز زندگى حيوانات با زندگى انسان‌ها تفاوتى ندارد؛ اما در زندگانى تفاوت‌هاى زيادى بين انسان و حيوان وجود دارد، زندگانى غير از زندگى است، زندگى به اصطلاح ادبى، مصدر است؛ ولى زندگانى اسم مصدر، زندگانى براى‌ما بسيار مهم است و چيز مهم‌ترى‌كه براى ما مطرح است، زيربناى زندگانى است؛ براى اين‌كه‌

[1] - بقره/ آيه 249