و نااميد نگردانيده و چون من بحسن اجابت تو خو كرده شده‌ام پس در ايندعا مرا خائب و محروم مگردان و اجابت آن فرماى و اگر چه اين مدعاء من غير معتاد است اما اجابت تو معتاد است شقاوت در اصل لغت بمعنى تعبى است كه محصل مطلوب نباشد يعنى هرگز نبوده كه در دعا كردن و مبالغه و الحاح نمودن در آن بمطلوب خود نرسيده باشم و بعد از عرض دعا شرح حال خود را كه باعث دعا است بيان ميكند و ميگويد وَ إِنِّي خِفْتُ الْمَوالِيَ‌ و بدرستى كه من ميترسم او اوليايى كه وارث من باشند از بنى اعمام كه شرار بنى اسرائيل‌اند از آنكه تركه مرا در موضعى كه غير رضاى تو باشد خرج كنند مِنْ وَرائِي‌ پس از مرگ من از ابن عباس مرويست كه مراد به موالى كلاله‌اند و نزد مقاتل عصبه‌اند و بروايت صحيحه از ابى جعفر (ع) منقولست كه مراد عمومه‌اند و بنو عم و نزد كلبى مطلق ورثه و بر هر تقدير زكريا گفت من ميترسم كه جماعت وراث كه بعد از من باشند در تركه من بحسن معاشرت قيام نكرده آن را ضايع كنند و در معصيت صرف نمايند و بقواعد خلافت نيز اقدام ننموده نظام امور دين مختل شود و بجهة اين امت من در معصيت و ضلالت افتند وَ كانَتِ امْرَأَتِي عاقِراً و زن من نازاينده است و در كبر سن فرو رفته‌ فَهَبْ لِي‌ پس ببخش مرا مِنْ لَدُنْكَ‌ از نزديك خود وَلِيًّا فرزندى كه اولى باشد بتركه و مع ذلك متولى امور دين من و وليعهد من يا ولدى كه ولى از اوليا و دوستى از دوستان تو باشد ذكر من لدنك اشعار است بآنكه آن را از نزد خود اختراع كن بدون سبب چه از ما صلاحيت ولادت نيست و يا ايماء باستدعاى ولدى كه مرضى او سبحانه باشد و مقبول درگاه او يعنى ولى كه پسنديده تو باشد و مقبول بارگاه تو از روى استحقاق‌ يَرِثُنِي‌ ميراث برد از من تركه مرا وَ يَرِثُ مِنْ آلِ يَعْقُوبَ‌ و ميراث گيرد از اولاد يعقوب بن ماثان برادر عمران كه پدر مريم بوده و نزد كلبى ايشان از اخوال زكريا بودند و زكريا از اولاد هارون بن عمران مقاتل گفته كه زكريا برادر عمران بود كه پدر مريم است كه مادر عيسى است از اولاد سليمان بن داود و گويند يعقوب بن ماثان برادر زكريا بوده و نزد بعضى مراد يعقوب بن اسحاق بن ابراهيم است زيرا كه زكريا متزوج بود بخواهر مريم بنت عمران و نسب او متصل بود به يعقوب و سدى گفته كه زن او از اولاد سليمان بن داود بود و داود از اولاد يهود بن يعقوب و زكريا از نسل هارون و هارون از اولاد لاوى بن يعقوب و علما در اين ارث اختلاف كرده‌اند از ابى صالح منقولست كه معنى آيه اينست كه (يرثنى مالى و يرث من آل يعقوب النبوة) و حسن و مجاهد گفته‌اند كه معناه (يرث نبوتى و نبوة آل يعقوب) و نزد جمعى ديگر مراد از هر دو مالست و جميع اصحاب ما رضوان اللَّه عليهم باين آيه استدلال كرده‌اند بر آنكه از انبيا مال را ميراث ميگرفته‌اند نه آنكه صدقه ميكرده‌اند زيرا كه مراد به ارث مذكور مالست نه علم و نبوت بجهت آنكه لفظ ميراث را در لغت و شريعت اطلاق نميكنند مگر