را در نماز از ركوع و سجود معاف دارى اگر از تو پرسند كه چرا چنين كردى بگو خداى من مرا بدين امر فرموده است حضرت فرمود

لا خير فى دين ليس فيها ركوع و لا سجود

ايشان در اين باب مبالغه كردند و در الحاح افزودند حضرت در جواب ايشان هيچ نگفت كلبى از عطيه روايت كرده كه ابن عباس فرمود كه بنو ثقيف گفتند امسال ما را بحال خود بگذار تا عبادت بتان كنيم تا سال ديگر همه آنها را بشكنيم و اسلام آريم حضرت جهت فرط شوق باسلام ايشان در خواطرش گذشت كه چه باشد كه چنين باشد آيه آمد وَ إِنْ كادُوا و بدرستى كه امر و شان اينست كه نزديك بودند ثقيف‌ لَيَفْتِنُونَكَ‌ كه تو را در فتنه اندازند و بگردانند تو را عَنِ الَّذِي أَوْحَيْنا إِلَيْكَ‌ از آن چيزى كه وحى كرديم بتو لِتَفْتَرِيَ‌ تا افترا كنى و بر بندى‌ عَلَيْنا غَيْرَهُ‌ بر ما جز آنچه وحى كرده‌ايم يعنى بگوى كه خدا امر فرموده‌ وَ إِذاً لَاتَّخَذُوكَ‌ و آن گاه كه تو چنين كنى هر آينه فرا گيرند تو را خَلِيلًا دوست خود جهت موافقت تو با ايشان در سلوك طريق ضلال ابن جبير روايت كرده كه قريش با آن حضرت گفتند كه ما نمى گذاريم ترا كه استلام حجر كنى تا وقتى كه مس كنى بتان ما را و دست بر ايشان بمالى اگر چه بسر انگشت باشد آن حضرت از غايت شوق كه بطواف حرم داشت در خاطر مباركش خطور كرد كه چه شود اگر ميل كنم باين و خدا ميداند كه من اين را كار هم اين آيه فرود آمد و گفته‌اند قريش حضرت را گفتند كه از شتم الهه ما باز ايست و تسفيه عقلاى ما مكن و اينجماعت عبيد و ارذال كه رايحه ايشان چون رايحه بيخ بغلست از نزد خود دور كن تا ما با تو مجالست كنيم و كلام ترا بشنويم حضرت جهت طمع در اسلام ايشان در صدد آن شده كه بآن ميل كند اين آيه آمد و عياشى باسناد خود نقل كرده كه حضرت جميع اصنام را از مسجد الحرام بيرون برد قريش از او التماس كردند كه بتى كه در مروه است بگذار تا منقاد فرمان تو شويم و قرآن را استماع كنيم حضرت در صدد آن شد كه آن بت را بحال خود بگذارد اين آيه آمد كه ايشان ميخواهند كه ترا بگردانند از وحى ما و ترا بدوستى گيرند وَ لَوْ لا أَنْ ثَبَّتْناكَ‌ و اگر نه آنست كه ترا ثبات داديم بمدد و عصمت خود لَقَدْ كِدْتَ تَرْكَنُ‌ بدرستى كه نزديك بود كه ميل كنى‌ إِلَيْهِمْ‌ بسوى آرزوى ايشان‌ شَيْئاً قَلِيلًا ميل كردنى اندك در انوار گفته كه معنى آنست كه تو در صدد ميل بودى با ايشان جهت قوت خداع و شدت احتيال ايشان و لكن عصمت ما ترا دريافته ممنوع شدى كه قرب بميل پيدا كنى چه جاى صدور ميل از تو اين دليل است بر آنكه حضرت باجابت ايشان قصد نكرد با وجود قوت داعى و بر آنكه عصمت بتوفيق اله است در تبيان و در مجمع از ابن عباس نقل‌