جلد پنجم‌

از كتاب منهج الصادقين فى الزام المخالفين‌ بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ‌

سورة يوسف (ع)

مكى است مگر چهار آيه كه معدل از ابن عباس روايت كرده كه مدنيست و آن سه آية است از اول آن و آيه چهارم‌ لَقَدْ كانَ فِي يُوسُفَ وَ إِخْوَتِهِ آياتٌ لِلسَّائِلِينَ‌ و عدد آن صد و يازده آية است باجماع ابى ابن كعب از پيغمبر خدا (ص) نقل كرده كه بندگان را سوره يوسف بياموزانيد كه هر مسلمانى كه آن را تلاوت كند و اهل خود و بندگان خود را تعليم دهد حق تعالى سكرات مرگ را بر او آسان گرداند و او را قوتى ارزانى فرمايد كه هرگز حسد بر مسلمانى نبرد و ابو بصير از ابو عبد اللَّه (ع) روايت كرده كه هر كس سوره يوسف (ع) قرائت كنند در هر روز يا هر شب حقتعالى روز قيامت جمال او را مثل جمال يوسف گرداند و از فزع اكبر روز قيامت ايمن گردد و از خيار بندگان صالح شود و اين سوره در تورية نوشته است و اسماعيل ابن ابى زياد از ابى عبد اللَّه (ع) از پدر بزرگوار خود از اباء گرام خود روايت كرده كه حضرت رسالت (ص) فرمود كه زنان خود را بغرفها منشانيد و كتابة سوره يوسف را تعليم ايشان مكنيد و ايشان را چرخ ريسيدن و سورة النور بياموزانيد و ببايد دانست كه چون حق سبحانه ختم سوره هود كرد بذكر قصص و اخبار رسل افتتاح اين سوره نمود بآنكه از جمله قصص رسل قصه يوسف (ع) و برادران او است و از احسن قصص است و فرموده كه.