بام الكتاب راه نيابد ابو دردا رضى اللَّه عنه از حضرت رسالت (ص) نقل ميكند كه چون سه ساعت از شب باقى ماند حق تعالى نظر كند در كتابى كه غير او هيچ كس در آن نظر نميكند و هر چه خواهد از او محو كند و هر چه خواهد در او ثبت كند و در فصول فرموده كه محو كند و قوم انكار از قلب ابرار و اثبات كند بجاى آن رموز اسرار شبلى رحمه اللَّه فرموده كه محو كند آنچه خواهد از شهود عبوديت و لوازم آن و اثبات كند آنچه خواهد از شهود ربوبيت و لوامع آن كه انكشاف تمام عبارت از اينست و در كشف آورده كه از دل خايف ريا ميسترد و اخلاص مينهد شك ميبرد و يقين ميآورد بخل محو ميكند جود ثابت ميسازد حرص ميبرد قناعت ميآورد حسد ميسترد و شفقت مى‌نهد از دل راجى اختيار ميبرد و تسليم مى‌نهد تفرقه محو ميكند جمع اثبات مينمايد از دل محب رسوم انسانيت و حيوانيت ميسترد نعوت ربوبيت مى‌نهد از قشيرى نقل است كه محو حظوظ نفسانى ميكند و اثبات حقوق ربانى ميكند يا شهود خلق مى‌برد و شهود حق ميآورد و يا آثار بشريت محو ميكند و انوار حديث ثابت ميسازد از بنده ميكاهد و از خود مى‌افزايد چنانچه باول خود بود بآخرهم خود باشد از امير المؤمنين صلوات اللَّه عليه مرويست كه فرمودند

لو لا آية في كتاب اللَّه لاخبرتكم بما هو كاين الى يوم القيمة

اگر نه آيتى بودى كه در كتاب خداى من خبر داد مى شما را بهر چه خواهد بود تا روز قيامت و آن اينست كه‌ يَمْحُوا اللَّهُ ما يَشاءُ وَ يُثْبِتُ‌ و بعد از آن فرمود كه مراد از اين قرونست قرنا بعد قرن و هر عصرى فانى باشد چون مدت ايشان بسر آيد نام ايشان بستر دو نام قرنى ديگر بنويسد مجاهد گفته كه سبب نزول اين آيه آنست كه چون حقتعالى آيه فرستاد كه‌ ما كانَ لِرَسُولٍ أَنْ يَأْتِيَ بِآيَةٍ إِلَّا بِإِذْنِ اللَّهِ‌ قريش گفتند اى محمد چون كه همه كارها پرداخته و ساخته شده و بر وفق مراد اللَّه بفعل ميآيد پس بعثت تو فايده مترتب نشود حقتعالى اين آية فرستاد كه‌ لِكُلِّ أَجَلٍ كِتابٌ‌ يعنى اگر چه جميع امور بقبضه الهى است و آن را ضبط كرده و بى‌اراده او بفعل نميآيد اما تغيير و تبديل در آن راه دارد آنچه خواهد اثبات ميكند و آنچه ميخواهد محو مينمايد و آن را بر پيغمبر خود ميرساند تا به بندگان تبليغ نمايد عطا از ابن عباس روايت كرده كه حقتعالى از يكدر سفيد لوحى آفريده است كه آن را لوح محفوظ گويند درازى آن پانصد ساله راه است هر روز هزار و سيصد و شصت بار در آن نظر ميكند آنچه خواهد محو ميكند و آنچه نميخواهد ميگذارد بحسب مصلحت اشخاص مثل آنكه حقتعالى اجلى براى بنده نوشته و چون دعا كند يا صدقه بدهد يا طاعتى كند مصلحت او مقتضى آنست كه مدت آن را درازتر از آن گرداند پس اين مدت مكتوبه را محو كند و بجاى آن زياده بر آن بنويسد چنانچه در عدة الداعى مذكور است كه عيسى (ع) در اول روزى بموضعى نشسته بود و حواريين در خدمت او مردى هيمه‌كش را ديدند كه نانى چند با خود داشت آن را ميخورد و نشاط ميكرد جبرئيل حاضر بود گفت يا