و تهديد ايشان باجابت دعوت رسول بر ايشان و يا بيان ضلال و فساد راى ايشان‌ وَ الَّذِينَ يَدْعُونَ‌ آنان كه مى‌خوانند مِنْ دُونِهِ‌ بجز از وى يعنى بتان را كه مشركان مى‌خوانند حذف مفعول بجهت دلالت من دونه است بر او لا يَسْتَجِيبُونَ لَهُمْ‌ اجابت نميكنند بتان مر ايشان را بِشَيْ‌ءٍ بچيزى از مرادات‌ إِلَّا كَباسِطِ كَفَّيْهِ‌ مگر هم چه اجابت كسى كه بگشايد هر دو كف خود را إِلَى الْماءِ بسوى آب از چاهى كه آب از او دور باشد مانند تشنه كه بر سر چاهى رسد و او را دلو و ريسمان همراه نبود و هر دو دست خود را بسوى چاه بگشايد و بفرياد و زارى و دعا آب را طلبد لِيَبْلُغَ فاهُ‌ تا بدهن او برسد وَ ما هُوَ و نيست آب‌ بِبالِغِهِ‌ رسنده بدهن او زيرا كه آب جماد است و دانا نيست بخواننده و قدرت ندارد بر اجابت آن و بخلاف طبع نميتواند بود كه از مركز بمحيط حركت كند اصنام نيز نسبت بداعيان خود همين حال دارند و يا بمعنى آنست كه هم چنان كه كسى دستها و انگشتان را بگشايد آب بر كف دست او قرار نگيرد تا بدهن برساند اجابت اصنام دعاى كفره را نيز چنين است حضرت امير المؤمنين (ع) در اينباب فرمود كه‌

و من يصحب الدنيا يكن مثل قابض على الماء خانته فروج الاصابع‌

وَ ما دُعاءُ الْكافِرِينَ‌ و نيست خواندن كافران مر بتان را إِلَّا فِي ضَلالٍ‌ مگر در گمراهى و بطلان و نااميدى و ضايع بودن بعد از آن بيان كمال قدرت و سعه ملكت خود ميكند بقوله‌ وَ لِلَّهِ يَسْجُدُ و مر خداى را سجده ميكند مَنْ فِي السَّماواتِ‌ هر كه در آسمانها است‌ وَ الْأَرْضِ‌ و هر كه در زمين است‌ طَوْعاً از روى فرمان بردارى مراد مؤمنان اند از ملائكه جن و انس كه در آسانى و دشوارى فرمان برند و سجده كنند خداى را وَ كَرْهاً و از روى كراهت و بى‌رغبتى مراد كافرانند كه در وقت شدت و محنت بضرورت سجده كنند وَ ظِلالُهُمْ‌ و سجده ميكنند سايه‌هاى اهل آسمان و زمين مر خداى را به تبعيت اشخاص‌ بِالْغُدُوِّ بامداد بسوى مغرب‌ وَ الْآصالِ‌ و ما بين عصر و مغرب بسوى مشرق مراد دوامست و تخصيص وقتين بجهت آنست كه امتداد ظل در ايشان اظهر باشد گويند مراد بسجود خضوع است يعنى هر كه در آسمان و زمينست خضوع ميكند براى خدا اما مؤمنان بطوع و رغبت و اما كافران بضرورت و كراهت بجهت حلول آلام و شدايد بر او و قول اول اظهر است و در صفر سابع از فتوحات كه ذكر سجود قرآنى ميكند اينسجده را سجود الظلال و سجود العام گفته و فرموده كه لازمست كه بنده تصديق كند خداى را در اينخبر و سجده آرد در باب دهم از صفر