و بروايتى شش فرسخ هموار كه اصلا در آن كوهى و سايه نبود و خيمه نيز نداشتند تا ملتجى بآن شوند سرگردان كرد و ايشان در اين مدت در گرماى آن بيابان و تاب آفتاب آن متاذى ميشدند و هر گاه در وقت صبح از آن موضع مرتحل ميشدند و تا شب ميرفتند چون نگاه ميكردند باز در همان موضع ميبودند كه از آن ارتحال نموده بودند و گويند حق تعالى آن طرفى كه بدانجانب ميرفتند رد ميكرد بجانبى كه از آن ساير شده بودند و چون از تاب آفتاب بى‌تاب ميشدند و بتضرع و زارى از موسى استدعا ميكردند تا از حقتعالى درخواست كند كه ايشان را در آن بيابان سايه كرامت فرمايد كه از حرارت آفتاب ايشان را نگاهدارد حقتعالى بدعاى موسى ابرى سفيد و تنك كه نميباريد و نسيم باد خنك از آن ميآمد بر سر ايشان بداشت چون در زير آن استراحت يافتند گفتند اى موسى از گرما آسايشى يافتيم اما طعام نداريم تا بآن سد رمق كنيم حقتعالى امر كرد بابر تا بجاى باران ترنجبين و مرغ سمانى ببارانيد كما اخبر عنه بقوله‌ وَ ظَلَّلْنا عَلَيْكُمُ‌ و سايبان ساختيم بر شما الْغَمامَ‌ ابر را تا از حرارت آفتاب متضرر نشويد وَ أَنْزَلْنا عَلَيْكُمُ‌ و فرو فرستاديم بر شما در آن تيه‌ الْمَنَّ وَ السَّلْوى‌ ترنجبين و مرغى بر شكل سمانى و آن طايريست در طرف يمن از گنجشك بزرگتر و از كبوتر خوردتر و در بعضى تفاسير مذكور است كه آن مرغان بر شاخهاى گياه نشستندى و انواع نغمات خوش و اصوات دلكش از ايشان بظهور رسيدى پس بادى بر ايشان وزيدى و پرهاى ايشان را بريختى و مرغى گشتى پاك و پاكيزه و بريان شده بى‌پر و بى‌خون و استخوان و بنى اسرائيل آن را بر ميداشتند و با ترنجبين ميآميختند و ميخوردند و در انوار آورده كه حقتعالى ابر را فرمان داد تا ترنجبين مثل برف از اول فجر تا طلوع آفتاب بر ايشان ميبارانيد از براى هر يك بقدر صاعى و باد جنوب را امر فرمود كه تا مرغ سمانى را بر ايشان ريزان ساخت و هر يك از بنى اسرائيل بقدر كفايت ذبح آن ميكردند و در شب عمودى از نور مانند چراغ براى ايشان مقرر فرمود تا در روشنى آن سير ميكردند و در اينمدت جامهاى ايشان چركين و كهنه نشد و اگر ايشان را مولودى آمدى بر او لباسى بر قد و قامت او بودى و روز جمعه مثل دو روزه من و سلوى بر ايشان باريده شدى بجهت آنكه روز شنبه اصلا نباريدى و حقتعالى با ايشان شرط كرده بود كه زياده از مقدار كفايت از آن بر ندارند مگر روز جمعه كه از براى شنبه بردارند و اگر خلاف اين كنند و زياده از قدر كفاف بر دارند و ذخيره كنند آن را بر ايشان منقطع گرداند ايشان بشرط وفا نكرده در اخذ آن اسراف كرند و از آن ذخيره ساختند حقتعالى آن نعمت از ايشان باز گرفت و آنچه ذخيره نهاده بودند تباه گردانيد و در حديث آمده كه اگر بنى اسرائيل خلاف شرط نكردندى و ذخيره ننهادندى هرگز هيچ طعامى فاسد نشدى و از صادق عليه السّلام روايتست كه من بر بنى اسرائيل از اول روز تا طلوع آفتاب نازل ميشد و هر كه در اينوقت در خواب ميبود نصيب او از آن نازل نميشد فلهذا مكروه است خواب كردن در اين‌