2/ 5 يادكرد مصيبت‌هاى امام حسين عليه السلام در محضر امام صادق عليه السلام‌

791. كامل الزيارات‌- به نقل از ابو هارون مكفوف-: خدمت امام صادق عليه السلام رسيدم. به من فرمود: «برايم شعر بخوان». من هم خواندم. فرمود: «نه! آن گونه كه خود مى‌خوانيد و همان گونه كه در كنار قبرش مرثيه‌سرايى مى‌كنى». من هم خواندم:

از كنار قبر حسين، عبور كن‌

و به استخوان‌هاى پاكش بگو

به اين جا كه رسيدم، امام عليه السلام گريست و من خواندن را متوقّف كردم. فرمود: «ادامه بده». ادامه دادم. آن گاه فرمود: «بيشتر، بيشتر» بخوان.

من [اين شعر را] خواندم:

اى مريم! برخيز و بر مولايت، مويه كن‌

و با گريه‌ات به حسين يارى برسان.

امام عليه السلام، گريه كرد و زنان، به فغان آمدند. وقتى آنان آرام گرفتند، امام عليه السلام به من فرمود: «اى ابو هارون! هر كس در باره حسين عليه السلام مرثيه بخواند و ده نفر را بگريانَد، بهشت براى او حتمى است». سپس شروع كرد و يكى يكى، از عدد ده كم نمود و وقتى به عدد يك رسيد، فرمود: «هر كس براى حسين عليه السلام مرثيه بخواند و يك نفر را بگريانَد، بهشت برايش حتمى است».

آن گاه فرمود: «هر كس ياد حسين عليه السلام كند و بگِريد، بهشت، برايش حتمى است».[1]

[1] كُلُّ الجَزَعِ وَالبُكاءِ مَكروهٌ، سِوَى الجَزَعِ وَالبُكاءِ عَلَى الحُسَينِ عليه السلام، فَإِنَّهُ فيهِ مَأجورٌ 813

( الأمالى، طوسى: ص 162 ح 268، بحار الأنوار: ج 44 ص 280 ح 9).